Buğulu bir gün..sokaklar biraz karamsar renkte…sanki insanların hepsinde aynı endişe.herkes de bir huzursuzluk belirtisi…
Zamanın acımasız girdabında kaybolan kaç ayak izi var bildiğim…
Kaç yüreğe şahidim…
Bu yüzden diyorum bugulu günleri sevmiyorum…
İnsanların bakışlarından haz alamadığım anları saymıyorum…
Kaybolan ayak izlerini arıyorum…
Şahitlik ettiğim yürekleri kurtarmak.. acıya gebe bırakmak istemıyorum.
Verilebileceğin en güzeli bu…
Sevgi köprülerim yıkılmasın istiyorum…
Buğulu ve siyah renkli günleri çıkarmak yaşantıdan…
Anlamlı olmak anlamlı yapmak ve anlamı anlamakdan yana tecellim.
Ne varsa tükenmek adına..kaldırıp atılsa sonsuz uçurumdan..
Bir dirhem umut için bile olsa…gerçekten mücadele esas kalsa.

Geceleri iki parmağımın arasına aldığım ve azcık parmağımı oynatsam kaçacak yok olacak sandığım mutluluğu..herkese vermek herkesle paylaşmakdan yana hayalim.
Buğulu ve karamsar günleri değil…o huzursuzluk dolu bakışları. manevı tatlara çevirebılmek amacım..