1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
707
Okunma
Sesini duyduğum vakit,
düğümleniyor birşeyler boğazıma..
yutkunamıyorum,
konuşamıyorum..
kocaman bir sessizlik kaplıyor her tarafı..
sen zaten o sessizlikte hapsolmuşsun,
bense
sana ulaşmak için çabalıyorum..
ama bu çaba değil,
ben sen olmuşum artık..
peki sen kimsin?
Ben sen miyim, yoksa sen mi bensin?
Tanıyor muyum seni, kendimi..
ya sen?
Sen biliyor musun kendini..
varlığın gözle görülürken
ruhunun başka bir zamanda
başka bir yerde olmasını
tarif edebiliyor musun?
Sesini duyduğum vakit,
o vakit,
geçmiş; gitmiş oluyor hayatımızdan..
tekrar duyayım istiyorum sesinin ezgisini,
kalp çarpıntılarımı duyacaksın diye korkuyorum
o kocaman sessizliğinde,
ürküyorum..
ama acele etmek lazım artık,
o gitti, biz kaldık..
vakit geldi de geçiyor artık..!
Cevap Yaz