Küçük kız bir gün annesiyle beraber yürürken birden durdu.Yağmur damlacıklarıyla ıslanan gözlüğünü çıkararak baktığı şey babasıyla birlikte bisiklete binen bir başka kız çocuğuydu, bisikletin arka tarafında minder üzerinde oturan kız düşmemek için babasına sıkı sıkı sarılmış ve soğuktan pembeleşen yanaklarını babasının sırtına dayamıştı.Adamın ara sıra yana dönerek söylediği sözler küçük kızın kikir kikir güldürüyordu.Kaldırımdaki kız bisikletteki kıza bakarken kızın annesi fark edip evdeki bisikletler yetmiyormuş gibi hala gözün başka bisikletlerde diye çıkıştı küçük kızına ama beğendiysen baban onuda alır sana dedi annesi.Küçük kız yumuşak bir sesle bisiklete değil kıza bakmıştım anne babası o vaziyette bile kızıyla sohbet ediyordu. dedi.Annesi küçük kızın dediklerini duymamış gibi davrandı..Kürklerle dolu şapkasını çevirirken arkadaşların bu havada okula yürüyerek geliyor halbuki baban seni işe giderken seni okula bırakıyor hemde mercedesle dedi annesi.Amam küçük kızın gözü hala bisikletteydi, kadın alaycı bir ifadeyle istersen babana söyleyelim şöför bıraksın seni bisikletle okula dedi.Küçük kız inci taneleri gibi süzülen gözyaşlarını annesinde saklamaya çalışırken, babama söyleyelim bisikleti o kullansın hiç değilse bu sayede babama biraz olsun sarılmış olurdum.