tanıdık bir yabancıydı yüzün.o günlerde aşk kendine bir yüz ararken yerel suratlarda bulmuştum seni.sense kaybolmuştun bulunmamacasına.kendinden bihaber yaşıyordun .hiçbir tarif tanımlayamayacaktı yüzünü.hangisine uydursan diğeri alınıyordu.sahi kaç aşk geçmişti yüzünden?dur söyleme.birilerine sevgiyle gülümseyerek bakmış olabilme ihtimalin bile öldürmeye yeter beni.öyle ya yalnız benimle hayat bulmuştu yüzün,hayat bana seni getirdiğinde .seni ben yaratmıştım imgelerimde.yalnız bana gülümsemeliydin artık.senki bütün küçük şehirlerin otogarları gibi kimsesizdin.ben senin geceyarısı uzaklardan gelen yorgun yolcun.bütün yollarımın artık sana çıkacağının farkına varacaktın ergeç.her kimsesizlik biraz daha yaklaştıracaktı seni bana.senki karşında çığlık çığlığa durduğum halde beni bile farketmeyen yerel surat.gidemem artık senden.ne zamanki kendimden gittim bilki o zaman gideceğim bu dünyadan ve senden..