Buradayım işte; senin mutfağında, senin fincanınla çayımı yudumluyorum.
Dün mutfak dolabının rafını düşürüp derin bir çizik oluşan bacağıma takılıyor gözüm,bir an da nasıl oldu anlamadım, aşka düştüğüm gibi ,aşktan düştüğüm gibi...

Buradayım işte; senin evinde, yabancı biri gibi...

Annemi özledim.
Ağlamak istiyorum, evim dediğim yerde, kendi odamda, kendi yatağımda yastığıma kapanarak sessizce.Senin şehrin de gözyaşlarım bile donuyor sevgili...
Bu gece İstanbul benim için ağlasın.


Özlemek diyorsun,özledim diyorum
Yollar aşıyorum ,aşkın peşinden gidiyorum, bedenim değil ruhum yoruluyor.Oysa aşk gözlerim de yıldızlar oluştursun istiyorum.Daha bir aydınlık bakmak için sana.


Buradayım işte;senin mutfağında ,senin bilgisayarının başında.
Öfkemi bastırmaya ,hüznümü gizlemeye çalışıyorum
Saçlarıma rüzgar deyiyor ,kelebekler ölüyor...


Tüm duygularımı aldırmak istiyorum.
Kimseyi sevmek ,merak etmek, kimse için sancılanmak ,öfkelenmek istemiyorum.

En çok sevdiklerim kırıyor kalbimi,en çok sevdiklerimin canını acıtıyorum.Arafta kalmış gibiyim .
Susuyorum,suskunluğumda kendimi boğuyorum...