Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
Bihter Boylu
Bihter Boylu

Hiçlikte Savrulan Bir Yelkenliydim

Yorum

Hiçlikte Savrulan Bir Yelkenliydim

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

943

Okunma

Hiçlikte Savrulan Bir Yelkenliydim

Hiçlikte Savrulan Bir Yelkenliydim

Sevmek alışkanlıksa, bu o sevgiye yapılmış en büyük hakarettir
Yaşam denilen o uçsuz bucaksız denizdeyim ve rüzgarlar arıyordum kendimce…
Rotam düşüncelerimden ibaretti. Savrulup gidiyordum dalga boyunca. Yelkenli devrilene dek verilen tüm savaş, bir hayale çizilen huzur dolu limana ulaşmak içindi. Lakin bu hayale ulaşmak pek mümkün değildi. Hayal düşünceler toplamı ise düşünceler neyin toplamıydı?
Bütün bu karmaşık sorular içindeyken bir limana rastladım. Şöyle bir görelim dedim önce. Sonra ziyaretler artmaya başladı. Kendimi bütünüyle verip; o tuhaf olan albeniye kaptırmış ve limanın üzerindeki egemenliğimi sürdürebileceğimi sanıyordum. Bir sabah uyanıp; yaşadığım mekânın değişmiş olduğunu fark ettim. Ah o liman ki, benim küçücük yelkenlimin zamanla hiç hissettirmeden demir atmasına neden olmuştu. O limanda yaşıyordum. Fırtınalara da alışmak zorundaydım bitmek bilmeyen yağmurlara da… Yelkenlimin üzerine şimşekler çakıyordu. Her gün baştan aşağıya tamir etmeme ve sapasağlam bırakmama rağmen daha çok yara alıyordu. Farklı limanlara uyanan ben artık kımıldayamıyor donup kalıyordum. Sevdiğim o limanın dalgalarının kıyıya vuruş sessine, rüzgârının nefesine toprağının kokusuna alıştım. Hayatımda çok fazla yer edindiği için demir alıp gidemedim.
Aslında güzel gibi görünen ama en tehlikeli alışkanlıktı yaşadığım. Dünya düzeninin devamlı değiştiğini; güneş’in bir var, bir yok olduğunu ve değişimin sürekli olduğunu bildiğim halde bunu reddediyorum. Tüm bu değişime ayak uyduramayan, bir tek alışkanlıklarımdı. Acı çeksem de o limanda kalmak istiyordum. Yeni limanı tanımak, hissetmek zor geliyordu. Bir süre sonra gözüme eskisi kadar çekici gelmeyecektin ama seni özleyeceğim çünkü bir tek alışkanlıklar direnmede. Değişimle kaybettiğim derin, büyük boşluklarla yaşıyorum hayatı ya da yaşadığımı sanıyorum.
Hayat denizinde bir yelkenliyiz belki ama rüzgârı da biziz aslında… Onu yönlendirmek, açık denizlere yol almak ve gittiğimiz her limandan haz duymak da bizim elimizde. Yelkenliyi bir süre sonra batırır alışkanlıklar. Siz sığ sularda ilerlediğinizi düşündüğünüzde derinlerde batarsınız gereksiz yüklerinizle. Derinlerde yol almak için hem rüzgarı doğru kullanmalı hem de alışkanlıkları yelkenliden atmalıyız

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Hiçlikte savrulan bir yelkenliydim Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Hiçlikte savrulan bir yelkenliydim yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Hiçlikte Savrulan Bir Yelkenliydim yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL