Bir seher vakti mübarek bir gündü.Tıpkı tüm diyer günler gibiydi.

Gökleri yırtan bir sesle açmak istedim gözlerimi. Doğrulmak istedim yerimden ve yıkamak istedim tüm karanlık hislerimi. Üzerime dünya yükleniyordu o an sanki. Bu sese uyanmak istedikçe ben,uyku cevhere değişmez bir lezzete uyanıyordu içimde yeniden.

Oysa ne çokta uyumuştu geceden uzun bir gece bende. Söyle bana uykum;nedir benimle derdin, neden uyanmak istemiyordum?

"Esselatu hayrun minen nevm""Esselatu hayrun minen nevm"Namaz uykudan hayırlıdır"diyordu ısrarla bir Müezzin...

Sanki duymuyordum kıyametler kopartan bu sesi inatla. Hayır hayır, ben duyuyordum ama, duyurmak istemiyordu birileri bu sesi bana.

Herkesler uykuda. Kimseciklerde yok yanı başımda. Benimle böylesi yarışan kim peki uykumda? Biri kalk diyor ısrarla ve biri yat diyor inatla.

Bir kıyamet var bu sabahta. Ben kıyamet içinde bir dava. Yargılanıyorum iddetle uykumda. Bir savunma sağ yanım, bir avunma sol yanımda kavgada.

Avutan kim beni yat kalkma diye zalimce? Dost hanesine koş diye yalvaran varken seherde,düşmanla kal diyene yenilmek ne zalim bir ceza kendime?

Sesler kesildi bir anda. Şehir derin bir uykuda. Bir anlık aldandım düşmana. Daldım yeniden derin bir uyku sarhoşluğuna. Cennetle müjdeleneceğim sanki rüyamda. Öylesi mutlu bir düş yaşıyorum o anda.

Az zaman sonra cılız bir ses ilişti kulağıma. "Kalk ey gafil! uyuma..." Son sesti ve çok uzaklardan gelen bir nara olduğu belliydi.

Ansızın dirildim şafakta.

Selamaleyna...?

Araladım gözlerimi...Ölüm karşımda...(!?.)




Tüm dostların haftalık bayramı mübarek olsun inş....Hayır dua ile....