doğdum, büyüdüm ve yaşıyorum. Emekleyerek geldiğim bu hayat yolunda koşarak ilerliyorum..hiçbirşeyden taviz vermeden.. kendimden benliğimden taviz vermeden yaşıyorum.
Hiç kimsenin önünde eğilmedim çünkü biliorum ben sadece Allah a secde etmek için dünyaya geldim.
Sadece ona aidim, ondan geldim ve ona gideceğim günü bekliyorum..beklerkende birçok şey öğrendim..herşeye rağmen sitem eden değil sabreden olmayı öğrendim..enkazın altından sapasağlam çıkabilmeyi öğrendim.. bana lazım olan şeyi..kendim olmayı öğrendim…kendimle yaşamayı, kendime saygı duymayı öğrendim..çünkü biliyorum ‘ben bana kendim için lazımım’ bu yüzden öyle bir ‘ben’ olmalıyımki ona ihtiyacım olduğu için utanmamalıyım…öyle bir ‘ben ‘ olmalıyımki ona ihtiyacım olduğu için gurur duymalıyım.ve öyle bir ‘ben’ olmalıyımki ‘ben’ olmak istesin herkes…

‘ADI BEN OLAN KİŞİYİ TANIMAK, TANIDIĞIM BEN İ YAŞAMAK , YAŞADIĞIM BEN İ ANLAMAK , ANLADIĞIM BEN İ ANLATMAK , ANLATTIĞIM BEN İN ANLAŞILMASINI İSTİYORUM …’