Yirmi yıl önce temmuz, ağustos sıcağında akıl tutulması yaşadığım bir gün evlenme kararı almıştım.



Dedim ya ! akıl tutulması !





Öyle olmasa, yirmi yılda günde yirmi kere ’’ bu evlilik beni tüketti.’’ diye isyan çığlıkları atarken, farkında olmadan kronikleşmiş bir akıl tutulması hali kuyusuna nasıl düşer bir insan !



Yaşamınızın yirmi yılını, gece ve gündüz yirmidört saat her türlü ev işi, iş yaşamı, varlık yokluk, sağlık ,hastalık, kaynana dırdırı, Eyüp Sultan sabrı, la havle vela nidaları arasında geçiriyorsunuz.



Bir gün beyninizde şimşekler çakarken, karşınızda dertlerinizi dinleyip, okuduğu bütün ruhsal gelişimle ilgili kitaplarda bulunmayan problemlerim karşısında tıp tarihinde belki de hastasına ’’ sözün bittiği yerdeyim’’ diyen tek ruh doktoru, siz kapıyı çarpıp çıkarken seslenmişti ’’ Neden yazmıyorsunuz?’’ !!!



Tabi ya... Yazmalı herşeyi, yazarken rahatlamalı, hayal aleminin kapılarından içeriye adımını atıp hemen kapatmalı ardındaki kapıyı.Yaşantısındaki herkesi dışarıda bırakmalı.



’’ Al eline kalemi yaz başına geleni !!’’ Bu sözü kim söylemiş se, ne kadar doğru söylemiş !

Yazı dili, en sessiz ama en konuşkan dildir bence. Yazan başka, okuyan başka bir haz duyar bu dilden.



Acıyı, sevinci, hayalleri, insanca tüm duygularımızı yazarken yada bize sunulan yazılarda kendimizden bir şeyler bulup, hissederek okurken satırlarla göz göze gelip konuşmuyor muyuz. Seslendirilen yazıları hayatımızda sinema, tiyatro,şarkı, şiir, masal vs adı altında paylaşmıyoruyuz seyirci ile, dinleyici ile...



Yazmanın hayatımıza kattığı güzelliği anlamak için eleştirmen yada bu konuda uzman olmaya gerek var mı ?



Ama günün birinde: EVLİLİK adlı yakılacak kitaplar listesinin başına konması gereken oyunun aktörü, sizin yazarken yaşadığınız hazzın tam ortasına bir kurşun sıkarsa ne yaparsınız ?



SANKİ CAN KURTARIYORSUN !!! de se...



Bu sözün cevabında sizin sıkacağınız tek kurşun şu olabilir mi ?



Evet can kurtarıyorum !!!!



Seninle yaşayarak boşa geçen yıllarımın ardından dua et ki, yazıyorum, sadece yazıyorum. Ya bir de yazdıklarımı yaşamaya kalksam ne yapacaksın. Can kurtarıyorum !, paylaşımsız, sevgisiz, ruhsuz, ikili yalnızlıklara mahkum edilmiş hayatları kurtarıyorum !



Siz olsanız ne derdiniz !