ENGELİ AŞANLAR

Her insan gibi bizde elimizdekilerin değerini bilmeyiz.Nedense ya kaybedince anlarız birçok güzelliği yada vakit olmaz anlamaya çoğu zaman.
Sizin hiç gökyüzünü göremediğiniz oldu mu?Güneşi tutamadığınız,yıldızlara dokunamadığınız.Güzel bir parçayı defalarca dinlemek isteyip de dinleyemediğiniz.Soluk soluğa koşmak isteyip de koşamadığınız…Özgürce ve dilediğiniz yere kadar.
Peki ya okumak yazmak isteyip de yapamadığınız…Bu amaç uğruna her defasında türlü zorluklarla boğuşmak zorunda kaldığınız oldu mu hiç?
İlk yıllarda özenle başladığımız okul,oturduğumuz sıralar gün geçtikçe çekilmesi zor bir derde dönüşür.Derslere yeterince çalışmamaya ve okulu asmaya başlarız.Zamanla okuma-yazma eyleminin sihri yok olur bizim için.Okumayla keşfedilecek yeni dünyaları umursamaz oluruz.Farkına varamaz oluruz her kalem hamlesindeki büyülü gücün.Farklı dünyaların,farklı hayatların varlığından bihaber yaşarız.Ve kendi eksenimiz etrafında hareket eder dururuz yaşamımız boyunca.
Basit zorluklarla karşılaştığımızda bile pes etmeyi görev sayarız.Kaderci yanımız bize bunu öğretmiştir çünkü.
Bugünkü konuğumuz her türlü zorluğa rağmen yılmamış;hayatı ıskalamak,karşılaştığı her zorlukta vazgeçmek yerine mücadele etmeyi,başarmayı seçmiş biri.
O güneşi tutmayı, yıldızlara dokunmayı başaran biri.O okuma yazmanın sihrine hala inatla inanan biri.