Son bir kez demekle başlar herşey , son defa sarılmak , son defa öpmek , son defa koklamak isteriz . Ama o son bir kez hiç unutulmaz . O son , diğer günlerden de farklı olur . Sarıldığımızda hiç sarılmamışız gibi hissederiz . Öptüğümüzde hiç öpmemiş gibi ve kokladığımızda böyle bir kokudan haberimiz yokmuş gibi gelir . O sonun tadı başkadır . Hiç unutamayız , arkamızı dönerken keşke son bir kez daha baksaydım diye biter herşey . Bu son bir kezler farklı anlamlar yükler kalbimize , silip atamayız ve kurtulamayız . O son bir kez de verilen sözlerin hiçbiri aklımıza gelmez . O hayalleri bile unuturuz . Hesap sormak isteriz belki ama o kadar kısa gelir ki o an bize ; ona sarılmak , öpmek , koklamak , hissetmek duygusu bizim elimizi,kolumuzu bağlar . Günler geçtikçe son bir kezler keşkeye bırakır yerini ve uzun uzun bakarak resimlere keşke deriz . Demek ki son bir kez demekle başlar sessiz bir keşkeyle biter bu Aşk .
Hiç bitmesini istemediğimiz kitap gibidir aşk ; tekrar okumak için çeviririz sayfaları ama yazılar çoktan silinmiştir .