İki perdenin arasından bakmak gibi birşey benimkisi. Hayatımın birinci perdesi oynanmakta şu an ve ne yazıktır ki büyük bir hızla ikincisine doğru yol almaktayım. İki perde arasındaki uzaklık mesafesini görmekteyim hatta bayağı bayağı hissediyorum. Ben nereye gidiyorum ?

Sıcaktan terlemekte olan vücudum buruş buruş olmuş,şaşkın gözlerle etrafıma bakmaktayım. Nefes alamıyordum.

-"muavin bey inebilirmiyim"
dedim ama dediğimle kaldım. Aldığım cevap beni hayli üzmüştü. Bu yola giren geri dönemezmiş, bilmiyordum. Nerden bilebilirdim ki binmiş bulunduk bir kere bu hayat otobüsüne. Kaptan kimi zaman sert kimi zaman yumuşak tavırları ile sadece beni değil yolculuğumda bana eşlik eden tüm insanları etkilemekteydi. Hayatın bir dakika sonra karşımıza çıkaracağı sürprizi hiç birimiz kestiremiyorduk. Hayat : acımasız ve bir o kadar da can aliciydi.

Talat ALTUN
[email protected]