Küt diye vuruyorum kafamı yastığımın ortasına bu akşam…

Sanki düşünceler içinde boğuşuyorum sevebilmeyi istiyorum o adamı tercih ediyorum diyorum içimden ama o adam.umutlarımı köreltiyor artık…unutmalısın diyor beni.ama ben seni istiyorum be adam seninle olmak istiyorum unutmak değil istediğim seninle olmak hala anlayamadın mı diyor gözlerim zaten sana. Sessizim çünkü çıkmıyor nefesim.
Sessizim çünkü benim değilsin. Ah be adam seviyorum işte seni beğendin mi yaptığını söyledim işte seviyorum ama anlaman o kadar güç ki beni duyman o kadar zor ki…

Sevmeye dair kalan tek sözcüklerim bunlardı seni sevmeliyim ama daha ne kadar beklemeliyim.

Yoksa yoksa!!

Hayır inanmıyorum sana.

Zorsun zor olduğun için seviyorum seni seni gördüğüm zamanlar içimden kacasım geliyor bi yerlere, birazcık seni göreyim diye de yapmadığım şey kalmıyor. Yanına geldiğimde içim içime sıgmıyor bir türlü değişiyorum sesim ,duruşum, gözlerimin içine kadar gülesim geliyor.Bi insanın gülüşü değişir mi ya değişebilir miyiz bi anda. O kadar değişiyorum ki senin yanında aslında ben değilim bu biliyorum ama kontrol edemiyorum işte…Sende yaşıyorum o anlar senin içinde, gözlerinde.
Bakmaktan bıkamıyorum gözlerine bi saniye seni görsem yetiyor bana bir bilsen bunları…

Ah bilebilsen…

Ama ben korkağım evet korkak itiraf etmeliyim ki bunları senin bilmeni istemeyecek kadar korkak tek istediğim sen.Tek sevdiğim unutamadığım sen ,varlığın sevincim olan sen.Seni seviyorum demeklerden doyamadığım ama bir türlü de söyleyemediğim sen tek istediğim.yokluğunda sana kızıyorum bağırıyorum benim kadar korkak olduğun için .
Oralarda aralarda bir yerlerinde varlığımı biliyorum ama yokluğumu bilmiyorum işte çözemediğim bütün meselem bu…