Güneşin Doguşuyla Başlar Umutlarım Güne,Geceden Kalma Hayallerle Ümüdim Çogalır,Mutluluk Tarifi imkansız Hal alır Sığmaz Sevinclerime.
İçimdeki Acılarıma rağmen yüzümde bir tebessüm,neşeli görünürüm yanımdaki sevecen yüzlere.
Oysa içim kan Aglar içten içe
yalnızlıgımı sorgularım yüzümdeki tebessüm bırakır kendini,çekilmez diye nitelendirdigim hayatın bir köşesine,yüregim burkulur aglamak için bir köşe ararım kendime.Ağlayamam
Biliyorum Aglasam Rahatlayacam Beceremem Bir Türlü,Gelmez Gözyaşlarım Mırıldanırım Kendi Kendime
Hayaller Alır Sonra İçimdeki Darlığın Yerini,Yeniden Umutlar Dogar Bitmez Dediğim Çilelerime,Memleket Kokusu Gelir Burnuma Buram Buram,Dag Kokusu,Yosun Kokan Suyunu Ve Hiç Bir Şeyden Habersiz Daha Yeni Emekleyen Canımın Bir Parçası Canım Oglumu.Ardısıra Gelir Sonra Tüm Özlemlerim Annem,Babam Babaannem Ve Kardeşlerim Tek tek Selamlarım Onları Hayalimede Büyüklerimin Ellerinden Kücüklerin Yanaklarından Öperim Büyük Bir Sevgi Ve Saygıyla.Uzun Sürmez Hayallerim Tekrar Dönerim Kendime .
Yalan Degil Ölümü Bile düşledim Bir An.Bulabilseydim Eger Bir Silah,Hiç Düşünmedem Çekerdim Tetigi Dayamışken Namluyu Şakağıma.Anlık Şeylerdi Bunlar Sonraları Hep Pişman Olur,Hayatın Herşeye Ragmen Güzel oldugunu Söylerdim Benim Gibi Düşünenlere.
Haksızlıga Tahammülüm Yok Düşündügümü de Söyleyemem Nedense.,Hep İçime Atarım Hüzünlerimi Ve Dertlerimi,Kavgaları da Hiç Sevmem Kacarım Eskiden Beri,Hele Hele Sorumluluklarım,Endişelenirim Yerine Getiremezsem Bana Düşen Görevleri.
Neden Burdayım? Niçin Varım? Bilmiyorum!
Bir Çok Arkadaşım Gibi cok Aradım Bu Soruların Cevabını Ama Bir Türlü Ulaşamadım Neticesine.Her Seferinde Abuk Subuk Cevaplar Çıktı Karşıma.
Yakalayamadım Bir Türlü Mutluluğu.
Ben Kovalamadım O Uzaklaştı.
Ucuz Aşklara Kandım
Beş Paraya Satıldı Sevmelerim.
İtiltim, Kakıldım,Hor Görüldüm Kücüklügümden Beri.
Paraydı Onların İnsan Dedikleri Adam Belledikleri.Dogruydu Param Yoktu,Yalanım,Düzenbazlıgım,Üçkegatcılıgımda Yoktu Dalkavuklukta Yapamadım Ve Boynumu Eğmedim Yaradanımdan Başkasını Önünde.Zorluklara Direnen Mutlu Bir Aile Yaşantım Vardı Param Olmasada.
Genç Yaşta Yetim Kalmış Babam Çilesi Ben Dogmadan Daha Cocuk Yaşında Başlamış ,Yılmamış Hiç Bir Zaman Bir Umutla Çabalamış yeni Umutlar Ekmiş Yüregine,Zamana Karşı Yarışmış Hayatı Boyunca Ve Hala Zamanla Yarışmakta
Her Fırsatta Ögütler Verirdi Babam
’’Bak Oglum Asla Yalan Söyleme ,Kimsenin Hakkını Yeme,İnsanları İyi Tanı Kötülüge Karşı İyilikle Yanıt Ver ’’Diye Hala Kulagımda Çınlıyor Bütün Öğütleri.Ve Şimdi Anlıyorum Babamın Ne Demek İstedigini...
Özlemeyi Bile Unuttum Özlemiyorum Artık Hiç Kimseyi,Bir Ottan Farksızım.Bütün Duygularımı Yitirdim Tek Tek Nedenlerle Doluyum İçimde Kalıplaşmış Acılarım Acıtmıyor Artık Yorgun Bedenimi,,Kendimi Kaybettim Bu :Hayat Yolunda
Sonunu Bilmediğim Bir Yolculuktayım Şimdi Nereye Gittigimi Bilmeden Yürüyorum Sadece Heybemde Gecmişten Kalan AcılarımYütük Ve Yarım Kamış Sevdalarım Ve Hiç Kimsenin Bilmediği Acı Gercegimle Gidiyorum

GİDİYORUM Şimdi Yavaş Yavaş Yürüyorum MMechule Dogru.
Kendimi Bulmaya, Kaybolan Ne Varsa İcimde Büyüttügüm
GİDİYORUM Şimdi
Tükenmek Üzere Olan Umutlarımı Ve Aglayamadığım Gözyaşlarımı Bulmaya
GİDİYORUM Şimdi
KENDİMLE HESAPLAŞMAYA GİDİYORUM

Beni Arayıp Sormayın
Bu Dünyada Olmazsa Öbur Dünyada SİZLERE GÜLÜMSEYECEGİM...
KAYIP KENTİN KAYIP ÇOCUGU
(SEYYAH)

YİRMİBEŞ EYLÜL İKİBİNDÖRT