[ ]Sığdıramasamda satırlarıma ayrılığı,veda etmeliyim artık yüreğine.Senin için anlamsız olucak her bir sözüm belkide.Dilimden dökülen sözcükler inan ağır gelmez suskunluklarım kadar.Her gece içimde biriktirdiğim sağır edici çığlıklarım kulaklarıma kadar dolup taşar.Sen neyin nesisin ki yar?Kapatılası zor yaralarla kapladın gönlümü.Böyle bir adamla mı hayal etmiştim ki ben ömrümü?Sen çözemediysen bu kördüğümü,ben nasıl görmezden geliyim,göz göre göre öldüğümü.Masal tadında yaşadığımız aşkı anlatmayı bende isterdim insanlara.Her mısrasında acı dolu hüzünleri yansıtmak beni çok sıktı aslında.Ardı arkası kesilmeyen yürek yangınlarım bile sönüyor yavaşça.Git diyorum bu gecede yüreğimden sana.Sesleniyorum derinlerde kabuk bağlattıgın yarama.Dokundukça kanattığın,Her gidişinde saklı vedaları hatırlatıyorum,fısıldıyorum kulağına.Yoksun artık;anlasın dikiş tutmayan sevgisizliğini.Bir kalpte yıllarca hüküm süremediğini öğretiyim onada.Sana hak vermiyor değilim aslında.Yıllarca sevgiyle yanan tutuşan bir kalbe sahip olmak,büyük bir yükmüş meğer.Birde sevdiğinden çok sevilmek varya,o hepsinden beter.Bu sözlerim sana iki kelimeyi özetler..Git artık yüreğimden yeter...