Ne yazsam diye düşündüm baba,sana ait neler gizli anılarımda...Tek tek çıkardım solgun anıları sandıktan.İlk önce kara kuru bir kız çıktı,kısacık saçlı,incecik bacaklı.Ayağında naylon pabuçlar vardı...Güzel değildi ama çok sevimliydi.Elinden tuttun onun.Adını sordum; ’Emine’ dedin.Emine’yi hep gezmelere götürürdün; çünkü o, senin en küçük evladındı.Avuçları yanardı Emine’nin sen elini tuttuğunda.Anlardım ki senin en çok ellerine,uzun ve ince parmaklarına hayrandı Emine.Sesini severdi bir de...Minik el radyonu hiç ayırmazdın yanından.Türkülerle birlikte sen de mırıldanırdın o güzel sesinle..

Seni çok özledim baba.Emine seni çok özledi...

Sandıktan koca gözlüklerinle çıkıp geldin baba...O zamanlar Emine daha ufaktı.Akşamcıydın.Bir çay bardağı rakını sofrandan eksik etmezdin.Bunu sevmezdim baba; içtiğin zaman anama bağırırdın çünkü.....
Oysa bilirdim ki evlatlarına çok düşkündün.Bizi üzmek istemezdin.Sigarayı severdin bir de.O zamanlar uçsuz sigaralar vardı’Birinci’derlerdi adına ve sen üst üste eklemeler yapardın birinciyle daktilonun başında. ’Ormancı’türküsü çıkmamıştı henüz.Eğer çıksaydı eminim tam senin için söylenmiş olurdu.Yıllar sonra anam o türküyü ne zaman dinlese hep seni anımsayacaktı.

Seni çok özledim baba.Emine seni çok özledi...

Sandığın dibine kadar soktum elimi,neler bulabilirim diye...Çok derinlerden gelen bir öksürük sesi duydum.Öksürüyordun baba,hem de çok öksürüyordun.Sigarayı da bırakmıştın,alkolü de...Ama neden öksürüyordun? Doktorlar bırakmak için geç kaldığını söylediler.Keşke hiç içmeseydin be baba...Altı tane evlat vermişti anam sana.Altı tane,boy boy...Hepsini okuttun.Kimini doktor,kimini mühendis,kimini öğretmen,kimini uzman,kimini bankacı,kimini de iyi bir ev hanımı olarak yaşama adadın...Bir tek memur maaşınla.Anam sana büyük destek oluyordu; bir yandan dikiş dikiyor,bir yandan da örgü örüyordu dışarıya...Becerikli kadındı anam; güzel kadındı...

Seni çok özledim baba.Emine seni çok özledi...

Şairliğin vardı,edebiyatçılığın...Güzel yazardın,etkili bir ses tonun vardı,güzel şiir okurdun...Çok kitap okurdun.Anam da sen de okumayı ve yazmayı çok severdiniz.Edebiyatçı yönüm sana çekmiş baba.
Adımı sen koymuşsun doğduğumda.Önadımı ’Emine’ demişsin ama asıl adımı çok severek okumuşsun kulağıma.’Serap’ olsun demişsin.’Bir düş,bir hayal,bir ışık kırılması’.....Nasıl da düşlemişsin Serap’ı baba...
Ne güzel de bulmuşsun bu adı.Yakışmış bana.

Seni çok özledim baba.Serap seni çok özledi...


Bugün babalar Günü ve ben çok uzun süredir sana dair bir şey yazmadığımın farkına vardım.Neden yazmadım,yazamadım bilmiyorum ama seni özlüyorum baba...Serap seni çok özlüyor.

Mekanında rahat uyu baba! ...



Serap konuk Tepedelen
20.06.2010

(1979 yılında kaybettiğim babamın anısına...)