“Sevgi” her insanın en ciddisi olmayı hak eder. Çünkü insan “Sevgi” eylemleriyle ilgilidir. Kimse “Sevgi” ye yabancı ve tarafsız kalamaz. Zira “Sevgi” her insanın kendi tanımındaki özgür ifadesinin dile getiriliş tarzındaki içtenliklerinde yatar.

“Sevgi” günde farklı dillerdeki anlatımlarla ifade edildiği felsefesi içinde ki kuramsallığına karşın pratik olarak “Sevgi”yi “Sevgi”li ile paylaşmak yaşamın gururla yürekte taşınan kişiye özgü en yalın yanıdır.

“Sevgi” “Sevgi”liyle yaşanınca bir anlam ifade eder. “Sevgi”liler günü ilkbahar coşkusu gibidir. Bu anlamda “Sevgi”limizle ilişkide bedensel ve ruhsal istem çıkarlarımıza bağlı olmaksızın söylem ve eylemlerimizde yüreğimizin sesiyle duyumsadığımız “Sevgi” bizi mutlu edecektir.

“Sevgi” korkusuz bir ses olup içsel duyumlarını anlatım isteği “Sevgi”lisinin kollarında kendi gerçeğiyle yüreğinin öngörüsünü “Sevgi”lisi ile yaşamasıdır. Zira tip, renk, duruş, bakış ve gövdesi ayırt edilmeksizin bireyler kendi seçimlerindeki “Sevgi”lileri ile mutluluğu yaşamaları insan olmak adına yaşam haklarıdır.

“Sevgi” ve “Sevgi”limizle para, lüks, süslü salon albenilerindeki beraberlik gösterilerini sergilemeden güllerin özeneceği güzel duruşta “Sevgi”liyi sevmemizin güzelliği farklılığımız olmalıdır. Zira “Sevgi” “Sevgi”liyle yaşanır. Bu anlamdaki “Sevgi” sevdiğinin ayrıcalığı olmalıdır. Özlemin güzeli “Sevgi”liyi özlemektir. Hayatın tadı sabah gerinmelerinde ki “Sevgi”linin sıcaklığında günü yaşamaya başlamak olmalıdır. İşte bu “Sevgi” içimizdeki özgürlük kadar özeldir. Bu anlamda zarafetimize yakışan yaşamımız “Sevgi” dolu “Sevgi”limizle olsun ve yalnız Şubat ayındaki “SEVGİLİLER GÜNÜ” değil, HER GÜNÜMÜZ “sevgi”limizle bize yakışan “sevgi” dolu olsun…


Bedri Demirpençe