Sen ve ufak arkadaşların. !

annenden bin bir zorlukla aldığın izinle kırk yılın başı alışveriş merkezine gitmeni sanki her zaman yapıyormuş ta bu senin hayat felsefenmiş gibi göstermenden nefret ediyorum. Evet biliyorum beni kıskanıyorsun. Çünkü benim ailem bana güveniyor. Çünkü bu yüzden ben istediğim zaman istediğim yere gidebiliyorum. Çünkü benim arkadaşlarım benim uğrumda ölebilecek insanlar. Seninkilerse yalnızca çokluk.

Evet evet biliyorum benden nefret ediyorsun. Çünkü ben senin sahip olamadığın her şeyim. Çünkü ben senin hayalindeki hayatı yaşıyorum. Belki bu yazıdan sonra yanımdaki insanlarda nefret edecek benden ama hiç bir şeyi olmayıp da her şeyi varmış gibi davranmandan son derece rahatsızım.

benim her gün yaptığım şeyleri ilk defa yapman ve bunu büyük bir artistlikle bana anlatman beni çıldırtıyor.

Ha bide okul arkadaşların var. Sen yaptığın görgüsüzlükleri, özentilikleri hemen ertesi gün okulda arkadaşlarına anlatıyorsun ve onlarda ağzı açık ayran budalası gibi seni dinliyorlar. İnan bana çok havalısın. Şimdi herkes seni tanıyor. Ama unutma sen kötünün iyisisin ;) Bulunduğun ortam, çevren, arkadaşların hepsi 2. sınıf insanlar.

Ben arkadaşlarımda istediğim zaman kalabilirim. Sen ise; arkadaşının evine bir öğlen vakti gidip tüm perdeleri kapatıp, ışıkları söndürüp uyuyor taklidi yaparsın. Facebook profilindeki o albümünün adı da bilmem kim ile güzel bir geceydi olur.

Evet canım sen. İsmini vermek istemediğim seyirciM. Benim hayatıma bakıp kendi hayatını şekillendirmekten vazgeç ! Çünkü sen o dünyanın insanısın. Bense bu..




04.Nisan.2010
21:21



by. Eris Seda Sürekçi