Ayrılığı hissetmek nasıl bir duygu bilir misiniz ? hiç duyumsadınız mı en derininize kadar. İliklerine kadar işler ya soğuk. Öyle üşüyorum şimdi. Hasta yatağında ölümün kokusunu alan yaşlı bir kadın gibiyim. Geldi, biliyorum.

sonunu bilmek gibi bir şey bu kitabın. Yada filmin sonunu ilk önce izlemek gibi. Heyecanı yok desem yalan. Heyecanlıyım, hem de çok. Korkuyorum. Yine paramparça olmaktan, yalnız kalmaktan. Zaten bana yasak değimliydi aşk ? zaten bana haram.. yine neydi beni karşımdakine bağlayan ? her defasında “işte bu kez tamam” dedirten. İnanmıştım biliyor musunuz ben ona. Güvenmiştim. Yada güvenmek için kendimi zorladım. Kim bilir ? Tutunmak için yaşamın bir kıyısına, bir neden aradım belki de. Ağırıma gidiyor aslında dün bana onca dil döken adamın bu gün gitmek istemesi.

Üşüyorum. Ellerim titriyor bak yine. Sensizlik baya bir koyacak gibi bana. Olsun ama; alıştım ben. Çok güvenip, çok bağlanıp ayrılmalara. Çok ağlayıp, çok pişman olup, unutmalara…

Hissediyorum; sinsi bir düşman misali soluk soluk yaklaşıyor ayrılık. Gelip ensemden vuracak yine zalim. Ve ben vuranın kim olduğunu bilsem bile arkamı dönüp bakmayacağım bu kez. Düşüp, soğuk betona vurduğumda yüzümü birkaç damla akacak gözlerimden. Öleceğim…


04.05.2010
13:37

by. Eris Seda Sürekçi