Bazı geceleri aklıma gelirdin,
Gelirdinde ama senin kıçında pireler uçuşurdu.
Uçuşurdu çünkü sen çok çekiciydin.
Hele bir tuvalete girdiğinde;
Nerden çıkardı? Nasıl çıkardı o ses?
Hiç anlamazdım.
Sen tuvaletten çıkınca hep gülerdin.
Çünkü gevşerdin.
Bazı sabahları kuru fasulye yemekten komaya girerdin,
Hatta bir keresinde yemek kazanına düşmüştün,
Hatırlamazsın çünkü çok küçüktün.
Kazandan çıktıktan sonra on gün boyunca,
’Ben gazmanım’ diyip durmuştun.
Anlamamıştık o zaman ama şimdi anlıyoruz.
Aralıksız kaşların otoyola benzerdi,
Uzun ve kalındı çünkü.
Yardımsever bir melektin.
Bir ağladın mı mahallenin bir haftalık suyunu çıkarırdın.
Üstelik her deliğe de giremezdin.
Çünkü büyüktü burnun.
Dişlerinin arasında kalan maydanoz tanesi kadar inceydi ruhun.
Bok sarısı ayakkabıların vardı,
Yürüdükçe mahalleyi sallardın.
Sümüklü mendillerinle doluydu dolabım,
Duydukça özlemini onları koklardım.
Tırnaklarımla kürdanın olurdum,
Sırf senin için uzatırdım onları.
Griye çalsa da beyazdı gömleklerin.
Sana hastı ter kokun.
Sıçmığın yeşil renk olurdu da,
Sifonu çekmeden çıkardın.
Bokuna bile hayrandım senin.
Senin gibi gülüm diyen olmadı senden başka
Uzat ellerini gülüm sonsuzluğa..

Kübra Meşe & Nur Meşe