Uzulmek bence hayatimizin bir parcasi..
Ben diyebilirim ki; bu gune kadar yasadigim gunlerin cogunu uzuntu icinde gecirdim..Ama sikayetci de degilim bu durumdan..Ben belki de üzülmeyi seviyorum..Onunda belli sınırlar icinde olmasi gerektigine inaniyorum..Benim uzuntum baskalarini uzmemeli..Uzuntum dahi bana ozel olmali..Ben o anlarda gercekle yuz yuze geldigimi her seyi daha kolay ogrendigimi ve hayatıma daha guzel yon verdigimi farkettim ve BEN uzuntuu de cok seviyorum..Onun ile barisik yasiyorum..Kendi dunyam da hamurumu tam kıvam yapandır..Ona SEVGÜL borcluyum..Yani uzuntume bir BEN borcluyum..Akan iki damla yasla bir butun nasil olunur siz hic yasadiniz mi..? ? Bilmem ama ben yasadim..Hem de bunu yasamaktan gurur duyuyorum..Seni seviyorum ÜZÜNTÜM..Seninle mutlulugun degerini daha iyi anladim..Seni seviyorum ÜZÜNTÜM..Bana hayatın gercek yuzunu..Madolyanın oteki yuzunu gosterdigin icin minnettarim..Seni seviyorum ÜZÜNTÜM hayatta hic bir seye degismeyecegim GONUL DOSTU ismini bana kazandirdigin icin..Seni seviyorum ÜZÜNTÜM..Üzüntüyü..Yani kimsenin sevmedigi SENİ bile bana Sevmeyi ogrettigin icin..SENİ SEVİYORUM ÜZÜNTÜMMM..

Sevgül Kılıçaslan Çiftci