ahh bir solukta okudum türk filmi gibi sonu güzel bitenlerden oldu .ama ders verici bir yazım dı kutlarım yazan yüreği selam ve saygılarımla...

İlginç bir hikayemiş.Bir solukta okundu gitti.Başından sonunu kestirdim kestirmesine ama sağ gösterip sol vurmuş gibi oldunuz.Finalde yanıldım yani.O sokağa fabrika kurma olayı biraz saçma geldi tabi.Bunu da belirtmeliyim.Para karşılığı çocuk doğuran bir kadının kızı,gerçeği öğrendikten sonra arkasına bakmadan çekip giderdi ya,hikaye de tam tersi olmuş.Yüreğine sağlık üstad.Güzeldi yine de.Sevgiyle kalın.ERen

sevgili...ayhan....hikaye çok hoş.... kalemini.... biliyoruz....öğüt verir gibi.....yolun açık olsun....kutluyorum....saygılar

KONU,ANLATIM VE AKICILIĞI İLE GÜZEL BİR ÖYKÜYDÜ.
AMA ŞUDA BİR GERÇEK Kİ,İNSAN KAZANIRKEN MUTLAKA BİR ŞEYLER KAYBEDİYOR DEĞERLİ KALEM..

HER ZAMAN İYİLİĞİN VE İYİLERİN KAZANMASI DİLEĞİ İLE..

SELAM VE SONSUZ SAYGILARIMLA...

Her çocuk anasından pırıl pırıl tertemiz çıkar, daha sonra kirlenmişse eğer içinde yaşadığı şartlardandır.

Ayhan abi bulduğunuz konu çok güzeldi. Tebrik ederim. Bu arada keşke bütün sonlar böyle bitebilse diye düşünmeden edemiyor insan.

İyi bir ortamda güzel imkanlar sunulan herkesin,başarılı olabiliceğini çok güzel anlatmışsınız,tebrikler,
saygılarımla.

evet çok ta güzel gitmiş vinale bayıldım gerçekten varmıdır böylesi

kutlarım kardeşimi saygılarımla
ah herkes böyle düşünüp böyle güzellikler yapsa dünya güllük gülüstanlık olur
saygımla

Gü<el ve değişik bir öykü olmuş. En güzel kısmı da finaldi. İşe yarar bir şeyler çıkmış enazından. İş sahibi yapılmış kadınlar. Güzeldi. Tebriklerimle

Çok güzel harika bir hikaye okudum.
Demek ki devlete düşen en büyük görev SELİNLE AYHANA DÜŞMÜŞ.
Yani daha açmama gerek varmı finalindeki fahişe sokağının fabrika işçilerinin geldiği noktayı. Sanmıyorum.
Ne yazıkki ülkemizde kolay sermaye ham maddesi insan eti.
Ve buna tarihin en eski mesleği diye sahip çıkmayı sürdüren Devlet.
Hayatın hangi karesini ele alınıp yazılsa kar, kara para.Neyi aklayabilecek insanlık bu tünelden geçerken.Çok acıların duvar olduğu hayatlarda, beyin çürümek zorunda bırakılıyor.
Çaresizlik en büyük tehlike.Ve mağdur kalan insanlığın çırak olmadan ustalığını sergilediği başka bir düzen yok. Yaşamak için marifetli olmanın koşulları arasında sıkışmış kalmış millet.
Hayatımız keşkelerle nihayet bulacak
İşte bu gerçekten acı veriyor.

Yüreğine saglık Yazan Kalem Ayhan Sarıkaya
Çok saygılar


guler birsozu tarafından 6/16/2010 4:31:32 AM zamanında düzenlenmiştir.

ustam,

yürekten kutluyorum enfes hikayeni

selam ve saygılar çokça

buda hayatın başka gerçeği..anlatım çok güzel ve akıcı..beyendim zevkle okudum..

Çok başarılı ve etkileyici bir anlatımla hayatın içindeydik. Tebrik ederim Ayhan Bey. Saygı ve selamlarımla...

Yaşamın gerçek yüzü keçke heryerde anlattığınız gibi olsa.

Ders çıkarılacak bir öyküydü.

Paylaşım için teşekkürler.

Yine kalemin almış başını gitmiş... Hayatta "Bu da olur muymuş" dememek lazım... Herşey biz insanlar için...Kısacık hayat hikayesi neler anlattı neler... Düşünsenize, senaryoyu ters yöne çevirseydik...Kız gerçek annesi ve babasının yanında büyüseydi?

Keşke böyle iyilik severler hep çıksa...

Sevgi ve saygıyla...