Bu gün sana çok benzeyen birini gördüm.O an kalbim bir başka çarptı.İçimi birden keskin ve önü alınmaz bir ateş sarmıştı.Damarlarım genişlemişti sanki.Boğuluyordum...’Aceba gerçekten o mu ? Nasıl geldi buraya ? ’ dedim kendi kendime. Sonra onu takip etmeye koyuldum.Üstüne bastığım karlar sanki ayrılığın feryadını koparıyordu.Evine gelmişti sonunda.Gerçekten senmisin diye iyice yaklaştım yanına.İnce ince süzerek baktım yüzüne.Tıpkı sendin.Sıra gözlerine bakmaya geldiğinde anladım gerçeği.Bu sen değildin.Çünkü bu senin gibi bakmıyordu.O tutkulu,esrarlı bakışları aradım fakat bulamadım.Ama yinede beni ona bağlayan ona yavaş yavaş değil hızlı hızlı yiten biri yada bir şey vardı.Anlamıyordum...
Sanki ikinci kez aşık olmuştum.Ama biliyordum ki senide ikinci kez kaybetmiştim.İçimde alevlenen farklı bir duyguyla kalakaldım.Düşüncelerim mütenekkirleşmişti sanki.Maskemi çıkarıyor gibiydim.Hava kararıyordu.Neden bilmiyorum ama o evin önündeki caddeden geçip duruyorum.Halbuki o sen değildinki.O zaman ben burda ne arıyorum.Yorgun hayallerim onun penresine doğru süzülüyor sanki.Neden o pencere ama?Neden? Bilmiyorum...
Sokak ıssızlaşmıştı.Karnım acıkmıştı biraz.Fakat burdan ayrılmak istemiyordum.Bağlamışlardı sanki beni buraya.Yeni yeni hissediyorum ellerimin ve buselere hasret kalmış dudağımın titrediğini.Karanlığa gömülmüştüm.Birden odanın ışığı yanmıştı.Arkasından tahta pencere açılmıştı.Kalbim yerinden çıkıyordu adeta.Ama neden ? Bu sen değildinki.Aniden göz göze geldik.Utanmıştım.Aslında utangaçlığımın arkasında belirsiz bir korku yatıyordu.Ben sen gibi masum değilim sevgilim.Normal bir insanın bakışları değildi bu.Kaçmaya çalıştım ama başaramadım.Çaresizdim...
Hafiften yağan kar taneleri hızını gitgide arttırıyordu.Kendime engel olarak hemen eve gittim.Ama biliyordum ki bu ayaklar yarın sabahta aynı caddeye gidecek.Bu gözler yarında o kapıyı,yolu,pencereyi,gözleri izleyecek.Odam çok karanlıktı.Damarlarımın tam ortasında ince bir alev sızıntısı geçiyordu sanki.Aceba seni ondamı arıyordum.Ama şunu biliyorumki onu tekrar görmeye gidecektim.Ama o sen değildin.Peki sana olan sadakatime noldu ? Çekingen bir halde yorganımı açıyorum.
Aceba bu yastığa başımı koysam mı ? diyorum.Çünkü ben sen gibi değilim sevgilim.Seni haketmiyorum artık.Yastığım karşı kanepenin üstünden bana bakıyor.
Yoksa AŞIK mı ...