2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
792
Okunma
Cok eski zamanlarda ulkenin birinde bir prens yasarmış..oyle sevgi dolu oyle iyi bir kalbi varmış ki..onu cok seven birde güzel varmış.. seninle olduğum her anda boyle bir hikaye içerisindeymişim gibi;hiç bitmeyecek yollar varmış gib hissediyorum hala.
uzaklığınla yoğuruluyorum, bazen yoruluyorum, bazen özlemiyor da değilim hani...deli deli geçiyor zaman. Ben büyüyorum sen benim büyümemi izliyorsun uzaktan.o koskoca yüreginle sarıp sarmaladığın bu kücük ellerim,her gün bir önceki günden fazla arıyor seni dizlerimde... ah olsan diyorum kendi kendime yakınımda,yanıbaşımda...
uzaklığın acısını bilirmisin koca yüreklim? özlemenin kutsallığının yanında bazen de acı verdiğini...senin kadar güçlü olamadığımda kızma bana olur mu...benim o küçük ellerim henüz ellerine kavuşmadı...yağmuru bekleyen toprak gibi,her damla sana yaklastığımda yeserecek gibi,her dokunuşta bırakılmayacak gibi...
güçsüz olduğum da kızma bana olur mu.. benim yüreğim de3 ellerim de seninkiler kadar güçlü değiller..çünkü ben uzaklığınla büyüyorum...