“Bir varmış, bir yokmuş…’la” başladığım masalların sonundasın kızım.
Masal bitti bu kez…
Bu gece daha farklı diğerlerinden.
Tanıdığın bütün masal kahramanları; çoktan vazgeçti yaptıklarından. Yarın hepsi için farklı bir gün olacak…
Öyle ki;
Prenses, devam etmeyecek beyaz atlı prensini beklemeye.
Sürekli kötülük yapan o cadı, bütün yeşil iksirleri kendi içecek.
Külkedisi, zamanı geldiğinde; çıkmayacak saraydan ve bu kez başlamadan bitecek masalı.
Yedi cüceler, uykudan uyanamayıp; ormana gidemeyecekler…

Masallar yalandı kızım…
Aslında şimdiye kadar hiç yalan söylemedim sana. En azından ben öyle sanıyordum kızım. Oysa unuttum, her gece garip bir heyecanla sana anlattığım masalları.

Bazen bana sorduğun sorular oldu. Ve ben, her şeyi bilen ben; bu sorulara hep bir cevap buldum kızım. Ama prensesin elbisesinin rengini, prensin atının ismini, Külkedisi’nin ayakkabı numarasını, Rapunzel’in saçının kaç metre olduğunu bilmiyordum. Yine de, hepsini söyledim sana. Ve küçük yalanlar oldu yanıtlarım...

İnandığımız masallarda kaybolduk ikimiz. Sen Hansel’le Gratel’in şeker evini ararken, ben Pamuk Prenses’i aradım… Geceleri kaybettik birbirimizi kimselerin haberi olmadan… Sen geceleri hep iple çektin, ben sabahları hiç sevmedim.

Kızım, sana yalanlar söyledim.
İnanmamalıydın o masallara benim inandığım kadar. Kandırmamalıydık kendimizi, ikimizde. Biz inandık ve değişti masalların hepsi.
Mesela…
Rapunzel saçını çoktan kestirdi.
Prens, artık motosikletiyle gezmekte.
Çıplak kral, güvenmez oldu kimseye.
Pamuk Prenses mi? O çoktan terk etti Yedi Cüceler’in ormandaki evini. Yetmez oldu hiçbir şey O’na.
Ya da, prens gidip öpmedi onu. Pamuk Prenses, onun aradığı yada aşık olacağı kız değildi. Prenses öldükten sonra, onlarca sevgilisi oldu. Ve hepsini unuttu.

İşte böyle kızım…
Masallar yalandı, hepsi hem de.
Ya da doğruyken, yanlışlar sürükledi onları.
Ve sen kızım… Sen büyüdün.
Geceleri beni beklemez oldun.
Kim bilir şimdi kendi masallarının kahramanı oldun ya da olacaksın…
Unutma kızım…
Masalları kimse sevmiyor artık.
Heveslenme kızım…
Masalların hepsi değişti artık.
[E.A]