Edebiyat defteri’ni, yavaş, yavaş ,ne, nerede nasıl diye dolaşıyordum
profilimi düzenledikten sonra..

Yeni şiir ekle, bölümünü buldum, emekleyen bir bebeğin hali gibi bakınıyordum sayfaya..
Bir Rüya isimli şiirimi paylaştım başarmıştım yani:)
Saygı değer üstadım İsmail Koman (Aşık Komani) ilk ziyaretcim olmuştu ve
kendisine buradan sonsuz saygı ve hürmetlerimi bildiriyorum..

O kadar heyecanlıydım ki, o an da, yüreğimden ve kalemimden, İsmail Komani ,akrostiş
şiirimi yazdım. Hocam-1- adlı şiirimi de paylaşmıştım..

Hocalarım, Genç Ozan diyorlardı artık bana ve Aşık Komani Hocam
’İsminin yerine Genç Ozan olarak yaz, mahlasını ben koydum’ diye buyurdu
Saygıdeğer yöneticilerimiz kabul buyurdular..

Buradan, öncelikle, Habib DAĞ ve bütün değerli yöneticilerime sonsuz
saygı ve teşekkür ederim...

Aslında, ben ne bir yazarım, ne de bir Ozan..
Ozan değin, gürlemeli, yazmalı ,akan her sevinç yada mutluluk göz yaşlarında olmalı,
açmalı zor olan hayata dair ne varsa bir bir kapıları kısacası örnek olmalı ,OZAN OLMALI

Saygı hürmetlerimle...