Gülyüzlüm,farkındaysan günün yolunu kesmiştir akşam.Birazdan ortalık kararmaya başlar.Yorgunum ayak tabanlarım bütün öekesini kusmuş,posasını çıkarmıştır sanki kaldırımların.
Oturmuşum.Gözlerim ter satıyor alan olursa.Nerelerdesin?Bak işte yine kulu kölesi olmuşum uykusuzluğun.Beklemedeyim.
Birisi var şimdi yanıbaşımda.Çenesini avuçlarının arasında unutmuş,tutmuş sırtını sıvazlıyor acılarımın.
Bir diğeri tam karşımda.Sigarasızlık başına vurmuş.-Duruşundan çıkarıyorum-Elleri ceplerinde bakışlarıyla vitrinlerde pay aşırıp cadde boyu körlemesine geçip gidiyor.Utanıyorum,zamana oynuyor herkes.
Gülyüzlüm,işte ben her gece bu bankların konuklarıyla birlikte sabahı çekmeye uğraşıyorum.İnsan arayıp sormaz mı hiç?
Eeey başımın belası hüzün!Dinle!Aklım başımda sana yalvarıyorum,hangi insafa mülteci olmuşsun söyle.Neden her defasında beyazdan bir ağırlık bağlarsın saç diplerime?
Eeey başımın belası hüzün,yeter yeter artık yıpranıyorum.