Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır
Bir tarih boyunca onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir.

Orhan Şaik Gökyay’ın bu dizeleri içimi kanatıyor nedense. Vatanımız için binlerce şehit verdik, vermekteyiz de.Evet gururluyuz onurluyuz amma.... Biraz da kapanmayan yaramıza ağlamaktayız.Can vererek bize bırakılan bu vatanda eşsiz zorluklarla dolu bir miras aldık.

Bu vatanın doğuşunda çekilen çileleri,menfaatlerin üstünde can verdiren hatıraları,değerleri unuttuk.yaşamın değerini,tadını,anlamını saklayan hatıralarımızı paylaşmayı unuttuk.

Bu vatanda yaşamanın mukaddes olduğunu unuttuk.

Yaşanmıştan ibret almadık yabancı olduk birbirimize. Ne hedef belirleyebildik ne taklide yetişebildik. Müsvettelerle uğraşmaktan ilim ve fende geride kaldık.

Herşeyi hazır bulan, hazıra konan nesiller yetiştirdik.Kendimizden utanıp başkalarını her yönüyle, her şeyiyle beğendik.
Yarınlarımızı ya sele, ya ele bıraktık.


Şehitler tepesi boş değil
Toprağını kahramanlar bekliyor
Ve bir bayrak dalgalanmak için
Rüzgar bekliyor

Arif Nihat Asya

Artık ahlar,vahlar geride kalsın. Boş özlemler istemiyoruz. Vatanını,tarihini,milletini,bütün halkını sevenler.....

Bir rüzgar olup esmeye bayrak dalgalandırmaya varmıyız?