Herkes gibi biliyorum ki; hayat yaşanmaya değer, yaşamasını bilirsen eğer, bir umut ışığının var olduğunu bilmeli insan, umutları herkese dağıtmasını da bilmeli, elinde asa değil sevgi ve mutluluk adına güller bulunmalı, barış ve mutluluklara öylece koşmalıdır. Tüm dostların mutluluğu ve saadeti için dua ve niyazları dilinden eksik etmemelidir.
Bir terim olarak altta kalanın canı çıksın değil, düşenin elinden tutup kaldırmasını iyi bilmeli, birbirinin kuyusunu kazmaktansa birbirimizin dertleri ile derlenmesini de bilmesi gerekir. Dünya denen fani âlemde yalnız yaşamadığını görmeli, yaratanın bahşettiği bir güzellik olarak, insanlığı sevmelidir.
Bunlara diyoruz da acaba ne kadarını uyguluyoruz derseniz; kimi sağcı olmuş, kimi solcu olmuş ama hepsi dünyada olmuş yolcu, biri ak biri kara hepsinin derdi de para, yapılanlarla gönüllere açılıyor yara, sonra istemesek de sanki oluyoruz bir maskara, sonrada bir şey yokmuş gibi çıkıyoruz hayat pazarına, gözler görmez olmuş dost ve akrabaya, dostluklar atılmış sanki raflara, birliktelik kalmamış bazıları içmiş bazıları da içmeden demlemiş kafalara, kimin eli kimin cebinde belli değil sanki olunmuş mafya, gariban ise olmuş elinde ateş açlık derdinde elinde yardım eden yok maşa anlayacağınız hayat olmuş bir kargaşa ayıklaya bilirsen ayıkla ayıklayamazsan rüyanda sayıkla ancak bulursun yada görürsün.
İnsanoğlu yaşamında insan gibi yaşasa birazda çevresine bakıp, mazluma yardım eline uzatsa kendi yaşadığı gibi garip ve miskinlerinde yaşamasına yardımcı olsa ne güzel olur değil mi?
İnsanoğlu uğraşır, çalışırsa yardımlarını yapar insanlığını da unutmazsa olur kendini eder vezir, eğer kendi içinde gocunarak kendini kaptırsa âlemi, görmezse yaratılan herkesi adeta kendine eder rezil.
Köşeye konmuş bir çiçek böcekler ona konmak ister, her ağızdan ise bir söz çıkar, dinlenen söz, söyleyen dil güzel söylerse bir şeyler verir. Güzel söylemeyen konuşmayan dil kulaklara olur cızırtı, sonrada olur gönüllerde kazıntı, her ağızdan ses çıkar ama güzel olan diller ardında da hayır dua söyletir. Bazen de köstebeğin nerden çıktı bu denildiği gibi, o sözlerinde nerden çıktığı belli değildir.
Hak ve adalet timsali olan Yaratan hak bizi hakkıyla yaşamayı nasip eylesin, söylenenleri anlayan anladıkları ile de işleyen insanlar olmak nasip etsin, bizleri namerde muhtaç etmesin, her yaratılanı dünyası güzel ahreti güzel olanlardan eylesin.
Tüm dostlarım verelim el ele, bırakalım onu bunu kendimizi verelim insanlığa yaklaşalım sevgilerle,
Selam ve saygılarımla görüşmek dileği ile…

Görüş ve düşünceleriniz için:[email protected]
Zekeriya BAŞGÜN
Caniyisever
zekeriyacaniyisever.blogcu.com