Yol kenarındayım.Mevsim sonbahar.Sağımda solumda onlarca seyyar satıcı.Çoğunlukla karpuz,kavun,üzüm yüklemişler üç tekerlekliel arabalarının tahta kasalarına.Bağırıyorlar"kan yapar bunlar kaaan""haydin kesmece bunlar kesmece,geçip gitmeyin yanından""heeey mübarek üzüme bakın üzümeee"Cadde boyu koşuşturuyor insanlar.
Birden hareretli bir tartışma başlıyorhemencecik yanıbaşımda.Kulak kabartıyorum.Yaşlı bir kadın yere çömelmiş olan birisini göstererek "ulan allahtan gorh.Aha ben bunu hastaneye götürim o kadar para isteme benden"diyor.Umursamıyor karşısındaki."Vallahi aşağısı kurtarmaz"diye karşılık veriyor.Bu arada müthiş inliyorçömelmiş olan.Besbelli durumu oldukça kötü.
Bir başka satıcı koşup geliyor.Toplayıp kasasının alt bölmesine yerleştiriyor satamadığı üç beş karpuzu.Ve "hala sizi ben götüreyim"diyor alelacele.Pazarlıksız anlaşıyorlar.Hasta adamı el arabasına oturmaya uğraşıyorlar.Yardımcı oluyorum kendilerine.Yaşlı kadın"dur hele gurbanım"diyor tekrardan ve yükleniyor omuzlarıma.Nihayetinde onu da el arabasının üstüne çıkarıyoruz elbirliği ile.Yüzü gülüyor.Mutlu oluyor.Yaşı yetmişi çoktan devirmiştir belki.
Araba sahibi belediye hastanesinin güzergahını soruyor soruyor bana.Yönlendiriyorum.Yaşlı kadın dua üstüne dua ediyor kendisine yardımcı olduğum için.Ayrılıyorlar.Tutamıyorum kendimi,dönüp bir kez daha bakıyorum arkalarından.Sonra... sonra yol arkadaşı acılarımla birlikte kendimi bırakıyorum karşı tarafa.Aklımda"doktor ne desin böyle acıya"diye geçiriyorum.

Ali Efter ÖKDEMİR