Başımın tacı gönlümün miracı güzeller güzeli manolyam,
Soğuk bir kış gecesi odamda,özlem ateşi sardı benliğimi,yorgunluğu üzerimden kalkmıyor,kara kapus gibi çöktü üzerime,yatağıma uzandım ,gözlerimi kapattım seni düşünüyorum.Son gelen mektubunun özlem yüklü satırları arasında dolaşıyorum,etrafım sanki tel örgülerle çevrilmiş tikenlikler arasında geziniyorum gibi, çıkamıyoru satırlaarın arasından manolyam.Öyle zor, öyle çözülmez bağlarla bağlandık ki sevdamızı çözemiyorum.Özlemlerim ağır bir sis gibi çöktü üzerime ,hasretin içmi kavuruyor, sususluğumu gidermek için satırlarının arasında ki ’Sevgilim’ sözcüğünü yutuyorum bir nebze susuzluğum gidiyor. Ter içindeyim, yağmurda sırılsıklam ıslandım adeta. Senin özleminin bana verdiği ızdırabı nasıl anlatırım sevgilim ? Odamın penceresini açıyorum,içeri giren serin hava seni getiriyor bana manolyam.Sanki sen geldin boynuma sarıldın,obuz gibi tenim birden kendini sımsıcak bir ortama bıraktı.
Üzülme manolyam,biliyorum çok uzaklardasın özlemle yüklü geleceğini söylüyorsun, seni öyle özledim öyle özledim ki anlatamam satırlara sığmaz manolyam. Geleceksin,geldiğinde seni sevda çıçekleriyle karşılayacağım aralarında seninle özdeşleştırdiğim manolyalarda olacak, sarılacağız saatlerce kopmıyacağız birbirimizden ,seni sımsıkı sarmak yılların özlemini kollarında eritmek istiyorum.Benliklerimizde alevlenecek aşkımız inan manolyam.
Sahile ineceğiz beraber oturup, avuçlarını avuçlarımın içine alacağım ve yılların özlemini dudaklarına aktaracağım.Durgun deniz suskunluğunu bozacak,bizi gördüğünde coşacak,dalgalar bize kadar ulaşacak ama biz duymiyacağız. Martılar seslenecek sana hoş geldin manolya diyecekler.sen yokken burası bukadar sıcak bir gün görmedi diyecekler.ayrılmayın sımsıkı sarılın birbirinize diyecekler,bize şarkılar ,melodiler söyliyecekler ve biz yılların özlemini, konuşarak değil ! dudaklarımızın ateşiyle anlatacağız. hiç ayrılmıyacağız manolyam, birdaha hiç ayrılmıyacağız, hiç kopmiyacağız,bu özlemi birdaha çekemem.Rüzgar ılgıt ılgıt esiyor, saçlarını okşuyor adeda, kıskanıyorum, ellerimi saçlarına götürüyorum dağılmasın, seni benden almasın dıye.daha sıkı sarılıyorum. Rüzgar aramızdan geçmesin diye,sonra, sonra manolyam dudakların dudaklarımdan yorgun ayrılıyor,anlatmaya başlıyorsun;’ Sensiz oralar ban zindan oldu,her gecem karanlık ızdırapla geçti,senin hayalini aşkımla birleştırıp uyuya bildim,ama gündüzleri çok zordu,Yolda yürürken sen,herşeyimde sen vardın,hayalete döndüm,’diyorsun manolyam, ve ben birşey diyemeden dudaklarım dudaklarınla birleşiyor
Manolyam birdaha hiç ayrılmıyalım,sensiz geçen günlerimi yaşadım saymıyorum,
sessiz gecemde sensizliğin özlemiyle rüyalara dalmışken gün ağarmaya başlıyor, yatağımda doğruluyorum ,saate bakıyorum saat 6,15.Günün ilk ziyası penceremden içeriye düşüyor,Okyanusun derinliklerinden gün yüzüne çıkıyorum ama
heyhat sen yoksun.Bütün benliğim dağıldı ,doğruluyorum yatağımda, heryer buz gibi,penceremi örtüyorum hayalın avuçlarımın arasından kayıp gidiyor,masama bakıyorum , geceden açık kalan bilgi sayarımdaki son ileti 11’45 i gösteriyor,PC de sevdadan solmuş bir göz bana bakmakta,yaklaşıyorum senin yorgun düşmüş gözün,bakıyorum bakıyorum sen hala solgun ve bitkin bana bakıyorsun, ve bir not;çıkış saati 11’45 .’Aşkım gözlerin açıkken gözlerime bakarak hadi yat ,yarın erken kalkacaksın’ diyorsun, ama sabah oldu manolyam ve ben hala ayaktayım senin notunun altına not düşüyorum ;Sen gelene kadar gözlerine bakacağım,ama sen gelmeden yatmıyacağım.Ümit ederim gözlerim ebedi kapanmadan gelirsim MANOLYAM seni çok özledim.

Seni unutamıyan aşkın