Günün herhangi bir vakti, farketmedi benim için; havada az önce yağan yağmur, bir damla bırakmış güzel bir gülün üzerine, o damla dakikalarımı çaldı hayatımdan. Baktım gözlerimi alamadan, dikkatım sadece bir damla üzerineydi sonra düşündüm nedir beni çeken kendine güzellik mi? diye sordum kendime. Cevap veremedim.
Bir damlayı hayatıma biçtim, neydi bizim için bir damla?
Gecenin bir vaktiydi; tık tık diye bir ses. Dikkat kestim sese, çeşmeden damlayan damlaymış meğer, yoldayım küçük biz kız ağlıyor, elini tuttum, ağlama dedim yüzünde gözlerinden yeni inmiş bir damla, sormadım neden diye, cebimden bir kağıt mendil verip çekip gittim ordan. Gözlerim gördü canım acıdı kesilen tenimden aktı bir damla kan, gözlerim gördü bir yazı bir damla su, hayattır diyordu, çöl sıcaklığını hissetmeye çalıştım. Evet doğruydu, bir damla nasıl olmuştu da bir anda hayatımın merkezinde oluvermişti.
Anladım...
Hayatımı ayrıntılar üzerine kurdum, yasakmış gibi anlamadığım ama; şimdi anladığım ayrıntılarda buldum, büyük dünyadaki küçük dünyamı.
Benim istediğim neydi ki? Yazın güneşi, kışın yağmurunu, küçük şeylerdi bir damla kadar...

Bir Damla!!!

Küçük ayrıntıların derin etkileri, hayatın anlamsız kabul ettiği ama olduğunu kanıksayamadığımız bir damla…
Bir damla, kırmızı bir gülün üzerinde ruhunla konuşan maddiyat
Bir damla, hasretini damarlarında hissetmiş bir ayrılık acısının gözdeki pırlantası…


MUHAMMET YÜKSEL