Canım babam
Biliyor musun bu gün evlilik yıl dönümümüz sen yoksun evlenirken de yoktun

Babam hep özlemle yaşadım bunca yılı hasrettim sana o gün nasıl yokluğuna üzüldüm ağladımsa hala aynı özlem var inan

Senin yokluğunu hiç alışmadım alışamadım hasretini sevgini hep satırlara döktüm biliyor olmalısın yazdığım mektupları

Bu aralar bıraktım yazmayı sakın unuttum sanma seni dünyanın çilesi işte
Yorgun kızın yorgun küçük Ayşe.n
İsterdim yanında olmanı isterdim başımı dizlerine koyup seninle konuşmayı dertleşmeyi anlatırdım her şeyi sende dinler yol gösterirdin bana
Ama olmadı olma dı işte sen yanımda hiç olmadın ki ama beni çok sevdiğini biliyorum
Ne çok sevdiğini
İşte babam nasıl geçti bunca yık hiç anlamadım 43 yıl bitti evleneli ne kadar uzun gibi değimli çocuklarımla torunlarım la hiç anlamadan geçti

Ha babam muharrem abimi bilirsin seni kardeş gibi gören senin ölüm yıl dönümünde aramıştım bu gün ne biliyor musun diye hasta olmuş tu evet biliyorum ben kardeşimi hiç unutmadım demişti geçen hafta Pazar günü ayrılmış bu dünyadan
Çok üzüldüm artık o da sizlere yakın gitti orada buluştunuz mu bilmiyorum
Umarım buluşursunuz

Babam seni çok seviyor özlüyorum
Şimdi satırlarıma son veriyorum yine yazarım sana yeter ki sen oku ben hep yazarım bunca yıl yazdığım gibi
SENİ ÇOK SEVEN KÜÇÜK AYŞEN