EŞEĞİN YOKSA ENİŞTEN VAR!!!?
Öykümüz bir köyde geçer. Köyde yaşayan ana ve kız yıllarca birlikte yaşamışlardır. Anne dağdan kestiği odunları kasabaya veya ormandan uzak çevre köylere odununu götürüp satarak geçimini sağlamaktadır.

Yıllar yılları kovalamış, kadıncağız kocamıştır. Son demlerinden kızına öğüt verir.
Eşekleri yakın zamanda yaşlılıktan ölmüştür. Kadının kızı çok güzeldir ve köyden dışarı hiç çıkmamıştır. Elde avuçta kalanla idare etmektedirler.

-“Bak kızım, ben artık yaşlandım bir ayağım çukurda, sandıkta üç beş kuruş biriktirdiğim para var. Hak vacip olurda emaneti verirsem sende kasabaya git bu birikmişle iyi bir eşek al, geçimini bununla sürdürebilirsin” der.

Aradan fazla zaman geçmeden Anne rahmetli olur. Kızcağız Anne sözünü tutmak için hazırlıklarını yapar, kasabada kurulan Pazar gününe denk gelecek şekilde diğer köylülerle birlikte yola çıkar.

Köyün ortasında geçerken köy muhtarı köylülerle birlikte ölen kadının kızını görür ve seslenir;

-“nereye gidiyorsun kızım” diye sorar, o da;

-“Geçinmek için çalışıp para kazanmam lazım, kasabaya eşek almaya gidiyorum, biliyorsun annem de eşeğimizde öldü, annemin bıraktığı parayla iyi bir eşek alacağım” der. Muhtar;

-“Gel kızım, senin eşek almana gerek yok, sen güzel bir kızsın, kasabadan güzel giysiler al, süslen seni evlendirelim”

-…!?



KISSADAN HİSSE; EŞEĞİN YOKSA ENİŞTEN DE Mİ YOK!?♥