Artık zaman değişti.. Son mektup devri geride kaldı. Son e-mail, son cam açma, msn adresleri ve kaçmış bir programdan tanışıp, hiç tanımadığı biriyle evlilik planları moda oldu artık. Mektuplaşma dönemi sona erdiği için midir herkesteki bu hızlılık? Dünyanın diğer ucundaki biriyle dahi istediği an, o kişinin konuştuğu dili bilmese bile sohbet edebilen, cam açtırdığı için kendisiyle gurur duyan, sohbet odalarında çapkınlık yapıp birkaç kızla aynı anda sohbet ettiğinden dolayı sigarasını derin ve keyifle çeken, ona küfür eden birisi olursa, bunu yapan kişinin terbiyesizliğine cevap olarak hemen bilgisayarının IP numarasını öğrenip virüs yardımıyla bilgisayarına giren gençler... Ne kadar da çok değişmiş değil mi hayatımız doğduğumuz güne göre? Ve ne zaman değişti böyle, hatırlayan var mı? Anımsıyorum da, babam topaç çevirip gülle oynamama izin vermiyor diye nasıl da üzülüyordum zamanında... Hala hasret kalmıştır içimde.
Ama yeni dünyada, yeni nesilde counter strike oyununda birbirini öldürmek moda.. Küçüklüğümde içi boş boncuklu silahlarla ağızlardan ses çıkara çıkara oynanırdı silahçılık oyunu... Şimdi sanal dünyada nasıl da katlediyorlar birbirlerini...
Ben eskiyim. Antikayım! Hala mektuplaşmayı seviyor, topaç çevirmeye çalışıyor, gülle oynayan tek tük çocuğa bakıp gülümsüyorum.
Belki de bu yüzden çabucak terk ediliyorum... Ve beni bırakıp gidenlere, "Aşık gibi sevmezsen, kardeş gibi sev beni..." diyorum.
Ama kimse anlayamıyor beni. Çünkü ne aşkı biliyorlar, ne sevgiyi, ne de kardeşliği...