Esen rüzgâr getirsin sevgi müjdeni. Sarılsak bir rüya güzelliğinde ellerimiz kenetlense çekilsek birbirimize ve dokunan tenlerimizin sıcaklığında terlerimiz düşse toprağa çiçeğe hayat verme tadında…

Sevsek

Sevilsek

Sevişsek

Bilinçaltımızdaki gerçeklerde hep bizi yaşasak çırılçıplak ruhlarımızla ıhlamurlar altında. Yaşam süreçlerinin zor zamanlarında içli şarkı olalım, duygularımız yağsın saf yağmur tanecikleri gibi… Düşlerimiz “sevda” mızdan büyük olmasın suya hasret yaprak gibi yemyeşil vadilerde büyütelim içimizdeki çocuğu sevgisizlere örnek olsun diye.

Bulvar boylarında, deniz manzaralı seyirliklerde, kâffelerde, loş ışıklı barlarda veya sanal ilişkilerin gölgesinden gelen iletişim duyarlığında kişiliklerimizin sol düşünüş ateşinin gerçekleşmeyen devrim özlemi gibi olmasın.

Yüreğimizin kan kırmızı sıcaklığını serinletelim. Doldurduğumuz kadehle gri toprak, lacivert deniz ve mavi gök şahit olsun ki başladığımız ilk gün güzelliğindeki beraberliklerimiz devam etsin ve ayrılıkların uzununu özlemlerin büyüğünü yaşamayalım.

Yaşam ve ilişki piramit yapısı biçiminin alt geniş mekânlarından zirvesine değin ruh ve bedenin bütünlüğündeki zevklerin doruğunda yeşil, yeşil bakışsın gözlerimiz.

Bedri Demirpençe