Kalp gardiyanım... En çok acıyan yanım, saklım... Kelimelerimi rehin aldın. Onlar senden başkası için çıkmak istemiyorlar dudaklarımdan. Dudaklarım... Sana mühürlü yanım...

Gözlerine rastladım dün fotoğrafları karıştırırken, titremiş göz bebeklerin sevginden. Titremiş ellerin... Flu çıktı zannedip, atmışız bir kenarına anıların. Bakmamışız derinliklerine... Bakmış olsaydık görecekmişiz halbuki resmin kalitesizliğinden değil, yüreğin titremesinden öyle bulanıkmış gibi göründüğünü.

Gardenyaların yetiştiği saksılarda başladı aşkımızın soluğu. Ben hep o saksı çiçeklerinde yad ettim kokunu. Kokun ki, tenimden bir parça sanki...Işıyan günümün içine yediveren gibi her sabah aynı güzelliğinle açıyorsun ve yüreğim kıyamıyor seni susuz bırakmaya, güneşin önünde unutmaya...

Hayatının her bir dakikasına yetecek kadar, sevda barındırıyorum bu tende. Tenim ki, sana saklı... Gözlerimde ki en derin uyku hali, başım omuzlarındaysa gerçekleşiyor. En içten kahkahalarımı yanındayken atabiliyor, ellerini tuttuğumda yeryüzüne karışabiliyor ve sadece gözlerine daldığımda içimde ki çocuğu özgür bırakabiliyorum.

Gözlerini gözlerimden mahrum etme. İçimde ki çocuk, dayanamaz esarete....



22/12/03



Elif SEZGİN