Bilmez kime kimsenin ayrılık acısını Bu yüzden merhem olamaz ya zaten . kimi bırakılmıştır öylece yapayalnız. Kimi kendi çekip gitmiştir bir tek kelime etmeden. Bazısı görüşmeyelim der ama ondan başka şey görmek istemez hayatta aslında. Kimisinde ise kimse yoktur “O” yanına almıştır. Ve mahşere kadar süren ayrılık başlamıştır.
Sebep ne olursa olsun ayrılıktır adı, hep bir yerlerde buluşma ümidiyle gelen ayrılık, ya bir zaman rastlarsam diye küçük bir umut taşır içinde. Hayalleri hiç son bulmaz ayrılanların. Uykusuz geceler onların dostudur, tavana dikili iki göz anlatır ayrılıklarını. Derken bir ürperti duyar derinden, içine dolar ayrılığın nefesi, gelir takılır yüreğinin bir köşesine. Çıkmaz oradan çıkartmaya çalıştıkça daha bir kanatır, acıtır ve yağar ayrılığın gözyaşları. Susturmaya çalışmaz artık çığlıklarını bilir bu tufandan sığınacak liman yok, bu acıyı sindiremez bu yürek ve dalar ayrılıktan öncesine . Sığınır hayallerin güzel ama yalan çehresine.