soru şuydu
"gözlerimizi kaybetmek bize başka ney kaybettirir ?" gözlerimizi kaybetmenin bizden alacaklarını değilde
bize katacaklarını düşündüm bir an

mesela o sokağın başında pencere kenarında oturmuş manasız ve donuk bakışlı gencin neden evden çıkamadığını anlarız..

...kaldırımlar... merdivenler ....taşıtlar ve insanlar ....kentin görmeyenler için ayrı bir çilehane olduğunu anlarız

Şen kahkahalar attıığımız dostlarımız ve suretimizi medh eden arkadaşlarımızın bu yeni durumda ne kadar samimi olduğunu anlarız ...

..paramızı sarfettiğimiz o kıyafetler ve eşyalar aslında mana taşımıyormuş anlarız ..

internet başında geçirdiğimiz onca saat ile baharın gelişine şahit olmamanın

ve vahyin kitabını okumayı ertelemenin farkını anlarız .....

ve ailemiz hep yanımızdadır oysa en çok onları hırpalardık görüyorken ..anlarız
anlamak acı verir

acı insanı emzirir ve büyütür
kayıp olarak değilde kazanç olarak baksak sanki daha karlı olur..
bu hafta engelliler haftasıymış
"her sağlam insan bir engelli adayıdır "
buna katılıyorum
ve rabbimiz engellileri engelleri ile imtihan ediyor
engelsizleri de onlara gösterdikleri ilgi ,tepki ile imtihan ediyor

ben engelli haftasını kutlamıyorum böyle hayati önemi olan konuların günlere haftalara tıkıştırılmasını saygıdeğerde bulmuyorum ..


hepinizi bugün 30 dakika gözlerinizi bağlayarak hayatı idame etmeye davet ediyorum
anlamak için
vesselam