Kimmiş bakalım bu düş hırsızı:))

Düşler, tıpkı rüyalarda özgür olmak kadar düşsel.


Kısa ama okyanuslar kadar derin ve maviceydi


Sevgilerimle can

kaçamak gülüşler atıyor insanlar artık hayata...gülüşleri görünmesin gibi...oysa o kadar kısa ki an...tebrikler...saygılar çokça...

Sevdayı yüreklerimizde büyütmek istemiştik ve kıyamamıştık ,en kuru dal bile kırılsa içimizde garip bir hüzün salınırdı. Dünya'yı üstümüzde taşırdık , taşırdık ta en ufak bir şikayetimiz olmazdı. Geceleri yıldızları seyretmesini severdik. Bir de Güneş'in ufka dıurmasını. Deli bir kan kaynardı içimizde , hakim olamazdık , savrulurduk bazen. Sevgiliye yaslanıp sesizce ağlardık. Koyun koyuna yatar üstümüzde taşıdığımız Dünya'nın derin hayalleri ile dalıp giderdik...

Kimikez çocukluğumuzun deli rüzgarları eserdi , karanlıktan korkmazdık mesala , bir de en güvenli yer sayardık ölüler diyarını. Arada bir babaannemin cin masalları gelirdi aklıma , silerdim hemen , tatlı bir gülümsemeyle. Düşler kurardık ; siyah , pembe , rengarenk çiçekler uçuşurdu içimizde .

Büyüdük delice bir kavganın içine girdik. Bir deli kuşağı sevdik. Yaşamla nişanlı ölümle evliydik. Dal dal döküldük. Karardığı oldu düşlerimiz ,ama sevmiştik bir kere insandı bizim "kabemiz" istedik ki başımız dik , gözümüz yeni doğan ufuklara değsin...

Bazen bulut olup ayrıldık. Bazen bir rüzgara kapılıp gittik. Lakin hep güller açtı bizim bahçemizde. Cömerttik her gelene ikram ettik. Ama komşunun bahçesinden bir gül olsun çalmadık. Bir gün olsun onu kırmadık, ne yaptıysak karşılıksız yaptık hani pişmanda olmadık hiç... Sevdik , sevdalıydık , vurgunduk yare , dün gibi taze bir fidan var içimde...

Saygı selam ...