Yeni yollara yeni adımlarla çıktığınızda, kasvetli bir bulut gibi tepenize çöker umutsuz geçmişiniz.Perdelerinizi kaldırıp yeni bir zamana bakmak istediğinizde, kolunuzdan tutup geri çeker sizi.Bir arı gibi işlemiştir izlerini içinizin peteklerine.

Her yeni başlangıçta, ürkseniz de aslında bir umudunuz vardır.Ama en basit şeyler, en bürokratik işlemlerden daha karmaşık hale gelir.Bir sınırın öteki tarafına bir türlü geçemezsiniz.

Ayaklarınıza bir zincir olur ağırlaştırır sizi; koşamaz, yürüyemez ve belkide hareket edemezsiniz.Gözlerinize bir perde olur göremezsiniz; önünüzü ve yeni gzüellikleri.Ellerinize kalın bir eldiven olur; dokunsanızda hissedemezsiniz hiçbir objeyi.Bir kilit olur yüreğinize; açılamazsınız hiçbir denize, hiçbir şeyi sevemezsiniz, hiç kimseyi de...

Yinede ders aldığınızı, olgunlaştığınızı, büyüdüğünüzü düşünür; gurur duyar ve hep hak verirsiniz umudu yasaklayan umutsuz geçmişinize.

Bir ışık, bir el ve sizi ömür boyu seveceğini taahhüt eden bir yürek bile bir mahkeme kurup yargılayamaz geçmişinizi, yokluk ya da iptal kararı veremez.

Çünkü silip yok edemediğiniz, koparıp da atamadığınız umutsuz geçmişiniz bir kanun koyucu olmuştur yüreğinizde ve siz kanunlara uymak zorunda hissedersiniz kendinizi.Size uzanan her şeyi kırar, fırsatları kaçırır ve hep aynı noktada hep aynı bedeli ödersiniz.

Feride B.
29.05.2008