Sözlerin tükendiği, umulmaz boşlukların yoğunlaştığı, nefeslerin kesilip rüzgarların sessizliği fısıldadığı,Yağmurların göz yaşı gibi boşaldığı, kara bulutların rengini en belirgin haliyle hissettirdiği, umarsız çaresizliklerin bitmek bilmeyen sevgisizliklerinden kalan yarım yamalak hayatların arta kalanları arasında yazmak, dökmek içini yokluğa. Böyle bir şey işte sadelikler içinde var olmak.
Akıp giden zamana karşılık mutlu yaşamak neden zor insanlara.Ulaşılamayanların ardındaki sırlarla örtülü hayatın, geçmişin yeşeren umutlarını kurutmak umarsızca neden
kolay böyle yaşayanlara.Yalnızlığı anlatmak isteseler dile dökebilirler mi yaşananları yada mutluluk ele alınsa anlatmaları istense yaşadıklarını mutlu gözlerle haykırabilirler mi karşılarında onlara bu soruları soranlara.Yapamaz insan oğlu ne mutluluğu nede mutsuzluğu anlatamaz içinden geldiği gibi tüm gerçekleriyle hayata dair ne varsa elinde sadece saklamayla yetinir.Çünkü anlatılan duyguların içinde gün olur gerçek duygular saklanır gün olur sevgi gün yüzüne çıkarılır üzülünce insan yalanlara sarılır.Tüm karşısına çıkıp soran insanları bir de o sözleriyle aldatır,yalanlar çoğalır sahtelikler yüz karartır. İşte böyle insan oğlu gerçekler her zaman hakikatin dışında tutulup karşısındakilerden önce kendisini bile o yalanlara sahte duygulara inandırıp sonralarına hep onu anlatıp kendini avutur.Alt tarafı her kelime yalan her kelime sahtedir duygularda anlatılan gerçeklerin geleceği mazide kalmaz hiçbir zaman çıkar gün yüzüne Boşa gider tüm çabalar.


HErkez hata yapar önemli olan hatanın farkına varıp bir daha yapmamaktır.Yalan söyleyerek ne kendini ne de başkalarını kandırmak değildir gerçek olan.Avunmak bu değil hayata dair ele alınan duygularda.Bunları unutmamalı.Herkez kendi değeriyle kalır bu dünyada.Herşey gelip geçici.Gerçek olan yaşananlar onları saklamak yalanlarla unutmaya çalışıp yada üstünü kapatmak olanları değiştirmez hiçbir zaman sadece devamı olmayan yollara iter yalanlar büyür riyakarlıklara hasetliklere dönüşür.Yalan Söylemek bir yeni yalan daha getirir dünyaya.


Düşünelim biraz daha neler yaşadıkta üstünü yalanlarla kapattık.Hem kendimizi hem karşımızdakini kandırdık.Ne zaman bir yalana bir yalan daha ekleyip rahatlamaya çalıştık.Yanlışları düzeltmek zor değil bu yaşanılmaz dünyada.Güzel anılar nasıl vurulursa açığa Hüzünler de öyle anlatılsa daha çok rahatlayıp erken unutulup yeniden dönülmez mi yaşama.Vicdan rahat olmaz mı gerçeklikler karşısında???