yıl 2004 antalyaya taşınalı birkaç ay olmuştu.ev bulana kadar kızkardeşimde kalıyordum.kızkardeşim iş yerimi aradı annemler geliyor dedi.izin aldım eve gittim.annemle babama yemekler yaptım hazırlandım bekledim.nihayet gelmişlerdi .içimde yılların özlemi vardı hep hasret kaldım onlara.artık kışları beraber olacaktık.çok sevindik kucaklaştık sarıldık .babam yorgun gibiydi.ankara antalya arası uzun sayılırdı yaşlı biri için.namazını kıldı çayını içti izin istedi.yattı...annemde bir saat sonra babamın yanına gitti herkes yatma moduna girmişti.annemin feryatlarıyla herkes yerinden fırladı...babam felç geçiriyordu...ambulans geldi hastane falan beş gün sonra babamı kaybettik....annem canım annem bir türlü kabullenemedi babamın ölümünü, eridi bitti mum gibi, üç ay sonra o da babamın arkasından bizi ardında bırakıp gitti.... şimdi her anneler gününde canım annemi kaybetmenin acısını yaşıyorum......onu çok seviyorum...çook özlüyorum....mekanın cennet olsun canım annem...