Karlı bir kış günü ,soğuk koridorlarını loş ışıkların aydınlattığı kireç boyalı iki katlı küçük bir hastanede doğmuşum.Bahçesinde akasyalar kestane ağaçları ,yapraklarını soyunmuş ,kar kaldırımları ve kesme kaya döşeli bahçeyi beyaz bir duvak gibi örtmüşmüş.Kınalı parmakları can havliyle tutunacak dal ararken gelivermişim uzun sancıların ardından sükunetle doldurarak ortalığı..
……..
Annem…Ne zaman adını ansam acıyla eş gibidir anlamı.Bizler acı çekmeyi annelerimizden öğrendik evvela..Hayata hazırlayan yalıtılmış ,inceltilmiş,hafifletilmiş acılardı bunlar.Büyük kasırgalarda kırılıp dökülmeyelim diye küçük rüzgarlar sunmuş meğer annem bizlere.

…….
Anne olunca anlarsın derdi çokça. Evet anne oldum hem de iki kez..İki kez anladım seni anne.Saçlarının beyazlayan her telinde bir payım var.Çürüyen dişlerinde,yan ağrılarında..Okutup meslek sahibi yapmış olman dindirmiyor sızılarını biliyorum.Biliyorum çürüktür yüreğin.ve biliyorum için ne kadar sıkkın olsa da belli etmezsin hislerini.

….
Zannederdim dünyanın en cesur ,en güçlü en kahraman kadınısın sen.Hastayken ellerini hissediyorum hala alnımda gezinen.soğukta sıcaklığını..Açken hala tarhana çorbası çekmesi canımın, yine bu sebepten.

……..
İnsan anne olunca yine de evlat olamaz mı anne?Kızımın beni üzdüğünde dayanamayıp kızıma kızmanı hatırlıyorum “üzme kızımı” diye..Ve benim sana tepkimi; “sen de benim kızıma kızma “diye.Şimdi anlıyorum anneannemim de seni üzdüğümde bana kızma sebebini…
…….
Uzaklarda çok uzaklarda bir şehir var…Bu şehirde yaşayan sevdiğim sen…Senin sesin sokaklarında dolaşan…Benim hatıralarım…Ellerimden tutup bahçeye götürmen…bulunduğumuz mevsime göre topladığımız sebze ve meyveler…Dalından koparıp topladığımız çilekler..Biberler..patlıcan ,fasulyeler…Yer elmasının bir çiçeğin kökleri olduğunu sen öğrettin bana.Vişne suyunun evde imal edildiğini…En leziz mantarların yağmurdan sonra çıktığını…Güneyik otunu nasıl bulup yediğini hala aklım almıyor anne?Tekecen,yemlik bükmesini…Haşhaşın kozalaklarını…Bebeklerime ördüğün yelekler…Diktiğin elbiseler…Benim kızlarım hiç birini yaşamadı .İyi bir anne olamadım hiçbir zaman..Yarın anneler günü yine.Yine kızıyorum kendime.Sana yeteri kadar kıymet veremeyişim üzüyor ya…İyi bir anne olamamak daha da burkuyor yüreğimi…

…..
Bizler çalışıyoruz ,çalışan kadınlarız ,çalışan anneler…sizin kadar çalışkan değiliz anne..Eski anneler kadar…

Muhtacım sana şimdi daha da fazla…Tutuversen düşkün kollarımdan,azat etsen yeniden…Uçmayı yeni öğrenen kuş yavruları gibi yeniden uçursan…

……..
Anneler günün kutlu olsun …Yine mayıs..Yine hazan düştü takvim yapraklarına..Temmuzda buluşmak umuduyla…