Çok şeker bir anlatım. İşte acıyı bal eğlemek bu olmalı. Kaleminize sağlık.

AR I İFTİHAR IN...


Lime lime edip,üzerine basa basa kanattığın; sabrımın, dirayetimin, ümidimin...ve hepsini içinde barındırdığım kalbimin; kanı da akmıyor artık, figanı da duyulmuyor.
Senden geldiği için değil....O’ ndan geldiği için bu suskunluğum, senin bir hükmün yok oysaki bu kabullenişimin..
Boynuna doluyorsun çember çember veballeride ; kara üstüne kara çalıyorsun....Yine tamah etmiyor o nefsin, yine doymuyorsun...Kanı çekilipte; posası kalmış bir sinek gibi;
hala ne oynuyorsun....
Kalbimden aklıma, aklımdan kaleme bu satırları sen yazdırıyorsun...
Kısacık seviçler bile kahra dayalı şimdi.....
Toprağa gömüyorum ümidimi; sabrımla suluyorum; yepyeni kederlerin filizleri yeşeriyor yine...ve o filizler en olgunlaştığı anda; işte bu cümleler döklüyor şimdi...hadi oku!!


Yazın okunmuyordu, aşağıya aldım. Başkaları rahat okusunlar diye.

ümidini kaybetme derim ben, gün doğmadan neler doğar.

sevgilerimle...