içimde ölesiye bir sancı, öylesine bir acı ki tarifi yok...
kimse anlamaz anlatsam, kimse yok. geçmiş, gelecek biri hatırlanmaya biri umutlanmaya değmiyor. geçmişim bir harabe bir yıkıntı, gelecek harabe olmayımı bekliyor.
yaşanmışlığım neden bukadar gereksizmiş anlamak mümkün değil aklım yetmiyor. iyiydim değiştim mutlu değildim böyle iyiliğimi bozupta kim oldum. yine arada kaldım canım yanıyor. yarim uyuyor. günleri öylesine geçirmek zamanı tüketmek nefes harcamakmı yaptığım. boynumu sıkan, içimi parçalayan heryerime dolanmış yanlızlıkmı korkutan. yalan dediğimiz dünyamı ona dairmi düşlerim.
yine arada kaldım her sorunun sonunda iki yol ayrımı beni çıldırtan tüketip mahveden.
bir iyi var bir kötü nerden baksam elimden birşey gelmez ikisinide yapamam. bu benim içimi yakan. devamlı soru soruşum hiçbirşey bilmememdenmi. yine soru sordum yine arada kaldım. bu hayatı anlamamam değil canımı yakan anlamak acıtıyor. bu kadar soru boşa hepsini biliyorum belki arada kaldım yine .
uyumak isteyipte uyuyamamam içimdeki yangından