0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
830
Okunma
Özlemek, özlemdir kendine, özler insan kendisini sahteliğin içinde kaybolup giderken; anlamsız gülücükler kılavuzundur bu dönülemiyesi sürgünde. Kalbinin ısıtamadığı soğuk şehirlerde hapsolursun bir ömür. Sığmaz içine taşıdığın hüzün, tedirgin uykularından taşar, kendi hüznünde boğulursun. Küllerini savurursun cansız ellerinle rüzgara karsı, kendi bulutunu yaratırsin gölgesinde ölmek için.
