Küçük bir sokak …Evler ,apartmanlar bahçeler …Her şey yerli yerinde…Uzakta çamlar arasında bir ev…Camları kırık duvarları çatlak …Üstelik bir de mevsimlerden kış .Belli ki biri var;ama yapayalnız.Gecenin karanlığında sadece bir odanın ışığı yanıyor ve belli ki düşünüyor,hayata isyan ediyor .Dışarıda rüzgar esiyor …Her yerde isyan edercesine uğulduyor.Evdeki adam ise iliklerine kadar donuyor…Ne yapacağını bilmiyor!Düşünüyor ve yine isyan ediyor…
Sabah kalktığında bir ekmek bir zeytin…Bir şeyler yiyor ;ama yinede isyan ediyor.Umutsuzca evden ayrılıyor ve geri dönmek istemiyor…Hava yağmurlu gökten boşanırcasına yağıyor ve adam baştan aşağı çoraplarına kadar ıslanıyor,her yeri sırılsıklam oluyor.Düşünüyor ve isyan ediyor.Bütün gün dolaşıyor gülümsemek için tanıdık birini arıyor masum gözler.
Akşam oluyor …Yağmur dinmiş ve her yeri hafiften bir beyazlık kaplamaya başlamıştı.Her yer beyaz bir çarşafa bürünüyor…Adam camdan bakıyor cama isyan yazıyor.Vakit geç ve oda buz tutuyor.Son damla mürekkebi olan bir kalem ve bir kağıt buluyor.Önce düşünüyor sonra gözleri yaşlı yazmaya başlıyor Hem yazıyor hem de gözyaşları harflere düşüyor ve yazıyı dağıtıyor .Son sözlerini yazıp masaya bırakıyor .Ve yine son isyandan sonra kendini beyaz çarşafın üzerine atıyor…Gözlerini kapamadan son kez düşünüyor gecenin karanlığında buz gibi havada
Sabahın erken saatlerinde biri tebessümle bulutların arasından bakıyor .Her yeri ısıtıyor ama bir o adamı ısıtmıyor…Birkaç ayak geliyor masanın yanında duruyor .Eller uzanıp buz gibi zarfı açıyor;yazı ise hayata isyan ediyor…

22 MART 2006