A be ’erif;

Ülya’yı vermiştir bubası, bi rakıcıa cüce Feti’ye. Unutasın unu artık.

Burada uyalanırsın bilirim. Yazarsın yazarsın ’ala bulamadın bir tane. Gelesin bizim Ayduğdu malesine bak ne ’as kizlar vardır.

Bir de emeklisin bayılırlar sana çuuk.

Kumşum ’asibe vardır. Ülür "’erif ’erif" diye. Bubası gırnatacı Remzi ile agalarının sukacaktır başlarını belaya beya.. Bir şeycikte istemezler. Arada gazata kaadına sarılı bir şişe rakıcık sar, koltuna koy gel bubasina.

Anası da açgözlü diildir; arada bir paketcik cigara al yeter. Biraz da düzgün(allık) getir, bir sürü şopar bekler durur. Sürsün biraz suratcına da gırnatacı Remzi biyensin. Valla bu gidişle o girnatacı şupar boşaycak o gacıyı.


Eee, sen de bakarsin kaynancıına; elin şuparlarına. Unları bir ekmiyece muhtaç etme be agacım.


Bu ’afta bizim malede düün var. Biyenmezsen ’Asibe’yi ’llederiz. Gel de birkaç gacı güsteriyim sana. Aciyom ’aline. Buralarda ararsıin ararsın bulamazsın.

Lâf aramızda kalsın sen baya ihtiyarlamışın da beya. Elini tez tut be agacım.

Selam ider ellerinden üperim.


-’aydar’ın gacı ’atice
Nut: Süz kunusu maalle buradadır. Bakasın be agacıım.

Yüksel ÖNAÇAN
-----------------------------------------------------------------------------
Hülya ile ilgili konu ’MEKTUPLAR’ sayfamda: www.edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=55950

/TRAKYA223959#!/video/video.php?v=102660403079782&ref=mf

Mizah. Anasayfamda gözükmediği için makale kategorisine aktardım.
Yüksel ÖNAÇAN