Yürek burkan fani hayatın acı gerçeklerinden yudumluyorum bu son saatlerimde.fırtınaları kopardım yürekte.Alevlere attım içimdeki sızıları.Susturamadığım sözlerimin son demlerini yazıyorum bu yalnızlık saatlerinde.Yokluğunu yine derinden yaşamakta bu can.Sensizliğin soğukluğu vurdu gecelerime gündüzlerime karışıp.Yağmalandu benliğim yokluğunun fırtınalı soğuğunda,çaresiz kaldı gözlerim yoksun kaldı bedenim sevginin uzaklığında yaşamakta yine benliğim.kalp seni aramakta gözbebeğim.
Alışmıştım varlığına,nefesine doyamadım yine çaresizliklerin en ıssız yerindeyim şimdi bu saatlerde.Yudumluyorum şarabımı sensiz.İçiyorum kadehimdeki zehiri sevgisiz.Olsanda durdursan beni,gelsende hayata alsan beni,yine yanımda olsanda varlığınla ısıtsan beni.Sensizliğin yükü sardı yine düşlerimi,gözlerinin ışığı kaldı göz pınarlarımda,bana bakan umutlar kaldı göz kapaklarımda,acı kaldı bu canda GÖNÜL GÖZÜM seni şimdiden çok özledim.Nasıl dayanırım gelişin uzaklığı yolların bitmeyen kapıları sensizliğin ışığı kapkara artık kabuslarımda.Gecem gündüzüm bugünüm yarınım tek sığınağım kalbimin en güzel yanı içimdeki sonbaharın yazı,çocukluğumun mahrem duyguları benim güzel sevdam güç ol bana da dayanayım şu yokluklara Ayrılışlara.İçimde hep geleceğin arzusuyla yaşamak ölümden de zor bana.GÖNLÜM alışıp sonra gidişler yok etmekte benliğmi senden ayrı yaşamak öldürmekte bu canı kadehimdeki zehir yok etmekte beni.GEL GÖZ BEBEĞİM seni şimdiden özlemeye durdu GÖZLERİM...